Zilverstrand

Eergisteren met Jan naar het Zilverstrand bij Almere geweest. Ik herinner me vaag dat ik daar decennia geleden ooit één keer was, maar Jan kwam er toen regelmatig. Totdat ze het helemaal veranderden, ik dacht zelfs dat ze het permanent afgesloten hadden. Een paar maanden geleden hoorde ik dat het nog bestond, in andere vorm, en dat je er met de bus naartoe kon. Dus ik stelde Jan voor om eens te gaan kijken.

Woensdag zouden we met de metro naar het Amstelstation om daar bus 322 te nemen die bij het strand zou stoppen. Nou, dat ging dus niet door. Na eerst 10 minuten op de metro gewacht te hebben verscheen op het aankondigingsscherm dat het opnieuw 9 minuten zou duren, zonder dat er een enkele metro was langs gekomen. Maar plotseling kwam er onaangekondigd toch een en die namen we, maar toen die een minuut of tien op station Weesperplein stil had gestaan zijn we, zoals meer mensen, uitgestapt en via mijn huis naar Jans huis gelopen om met zijn auto te gaan. Na drie keer van plan veranderd te zijn want het Twiske of Zandvoort was ook een optie.

Uiteindelijk dus toch op het Zilverstrand beland en dat viel niet tegen. Het is een kale vlakte met hier en daar begroeiing, langs de snelweg, dus als je het zo beschrijft is er niks aan. Maar het is een niet aangeharkt ruw terrein, en daar houd ik van. Bovendien kon je er een leuke wandeling maken onder de A6 door, en dat bleek ook een woest terrein te zijn, nauwelijks bijgehouden. En wat ik nog het leukste vond: het viaduct zelf. Van een gedeelte van het Zilverstrand zelf is alleen de eerste foto, vanuit de auto genomen, want op stranden wil ik niet fotograferen. In Zandvoort heb ik dat gisteren wel gedaan toen het doodstil was: mooie zandpatronen en schelpen, de foto’s daarvan komen nog. Maar het Zilverstrand was fotografisch niet interessant, dus nu vooral het viaduct en de elektriciteitsmasten aan de andere kant van de A6.

Groetjes

rené