Zandvoort: laatste stranddag?

Vlak voor het Zandvoortse plein dat ze al jaren aantrekkelijk proberen te maken.

Een heuse stranddag was het woensdag, helemaal perfect. Lekker warm maar net niet te heet, hele dag zon en ‘s-avonds gegeten op strandtent Fosfor waar we, wijs geworden, twee dagen van tevoren hadden gereserveerd. En dat was inderdaad nodig geweest want toen we rond 12.00 u. aankwamen om een koffie met cheese-cake te genieteren stond er op een bord dat het diner vol was, er dus niet meer gereserveerd kon worden.

Er gebeurde veel die dag, maar het allerleukste en voor mij betekenisvolste vond net na de koffie plaats. We liepen langs de branding en opeens springt er een jongen op die ons begroet en onze naam noemt. Ik had werkelijk geen idee of ik hem had moeten kennen en waarvan, maar dat bleek heel verklaarbaar: hij volgt al een hele tijd dit blog en wist daarom wie we waren. En het mooiste vond ik dat hij zei dat hij veel aan mijn blog heeft, en dat het zelfs iets in zijn leven heeft veranderd. En dat paste naadloos bij hoe ik tegen mijn activiteiten hier aan kijk: dat het ook echt meer is dan alleen maar mooie plaatjes laten zien.

Groetjes

rené

Bleek een activiteit te zijn die voor verstandelijk gehandicapten was georganiseerd.