Waterlooplein in zwart-wit

Maandag naar het Waterlooplein geweest om wat te kijken en foto’s te maken. Het was er uitermate stil want er waren maar een paar kraampjes open. Ik had me voorgenomen om contrastrijke, korrelige zwart-wit foto’s te gaan maken, en daarvoor maakte het eigenlijk niet veel uit dat het zo kalm was. De man op de eerste foto vond net toen ik daar in de buurt kwam een jasje dat hem volgens hemzelf en omstanders stond alsof het voor hem gemaakt was, echt als gegoten. Iedereen stond te smilen en was blij. Ik vroeg of ik hem mocht fotograferen en dat mocht. Even later kwam zijn vriendin aanlopen en die bleek ook een soort tijgerjas aan te hebben, dat viel bij de omstanders helemaal in goede aarde natuurlijk, om niet te zeggen dat er een hilarische atmosfeer ontstond. Het was echt een feestje. Ik vroeg of ik ze allebei mocht fotograferen en ze op mijn blog zetten. Adres gegeven en ze komen hier kijken.

Maar de pret was nog in het geheel niet over, bij lange na niet zelfs.

Ik kreeg namelijk het idee om ook nog zwart-wit foto’s te gaan maken in de Warmoesstraat en de Zeedijk. Het plan was om alle panden waar(in) ik gefotografeerd heb voor d’OudeBinnenstad opnieuw van buitenaf vast te leggen en daar een soort persoonlijk zwart-wit afscheidsblogje van d’OudeBinnenstad van te maken. Al op de Zwanenburgwal dienden de leuke foto’s zich aan, maar ter plekke was het helemaal raak. Behalve een aantal pandjes kwam ik namelijk allerlei mensen tegen waar ik mee aan de praat raakte en die ik mocht fotograferen. Zo bijvoorbeeld een man die daar liep en een soort derde oog op zijn bril had gemonteerd. Toen ik Casablanca op de Zeedijk wilde fotograferen, daar had ik immers voor d’OudeBinnenstad de nieuwe eigenaren van gefotografeerd, zakte mijn broek bijna af: guess who daar op het terras zaten? Juist, dezelfde man en vrouw van het Waterlooplein. Ook weer gefotografeerd natuurlijk, die foto’s komen trouwens morgen, dit is alleen het Waterlooplein-blogje.

En daar bleef het niet bij, maar dat vertel ik morgen of overmorgen.

Groetjes

rené