Vuurvliegjes

De vuurvliegjes zouden in de omgeving van Nijmegen gezien kunnen worden, dus ben ik zaterdag met de trein naar die stad gegaan. Ik werd daar opgehaald door degene die mij uitgenodigd had en zijn vriend, die ik bij de faeries had leren kennen, maar omdat ik te vroeg was ben ik nog even de stad in gelopen en heb uiteraard daar wat fotootjes gemaakt. Precies op het afgesproken tijdstip waren zij op het Kiss en Ride punt bij het station en zijn we na de kisses naar het huis gereden van een van de twee. Prachtige omgeving daar, en na het uitpakken zijn we meteen samen met de huisgenoot van de gastheer naar een naaktstrandje in de buurt gefietst om daar te picknikken.

Terug gekomen was het wachten op 4 mensen die Sjon, de gastheer en organisator van het geheel, ook had uitgenodigd en na een inleiding over wat ons mogelijkewijs te wachten stond vertrokken we voor een korte rit per auto naar de plek waar het allemaal plaats zou vinden.

En daar voltrok zich een magisch gebeuren. Elk jaar vindt daar rond dezelfde tijd een, wat de gastheer noemde, huwelijk plaats van vuurvliegjes. Gedurende een dag of vier rond de zonnewende, en niet langer dan een uur per keer.

In het bijna pikkedonker liepen we een berg op want we zouden de route volgen van de mannetjes-vuurvliegjes. We waren aan de late kant want ze waren al bezig, maar dat maakte het er niet minder spectaculair op. Tussen de zwarte silhouetten van de bomen vlogen tientallen vuurvliegjes kris kras van boven de berg naar beneden. Kleine witte lichtjes in een verder donker bos, echt een sprookje. Allemaal mannetjes op zoek naar vrouwtjes. En die vrouwtjes zaten allemaal her en der verspreid op die mannetjes te wachten. En wel op de grond, want vrouwtjes-vuurvliegjes zijn geen vliegjes maar wormpjes. Terwijl de mannetjes een tijdje verlicht vliegen om dan even hun lichtjes uit te doen, blijven de vrouwtjes op de grond hun lichtjes aanhouden als een soort baken en doen dat pas uit als ze met een leuk vuurvlieg-mannetje aan het copuleren slaan. Dat de mannetjes van boven de berg naar beneden vliegen komt omdat ze overdag door de zon opgeladen moeten worden en die is alleen boven op de berg te zien en niet in het bos. Plus dat de vrouwtjes van water houden en vooral meer beneden bij een beekje zitten te wachten.

Gastheer Sjon is bioloog en had voor deze gelegenheid een glazen bakje met een zwak verlicht bodempje meegenomen. Eerst ving hij een paar mannetjes om die ons daarmee te laten zien, en vervolgens zetten hij daar ook een vrouwtje bij, en ja hoor, er gebeurde in dat bakje inderdaad wat ze overal aan het doen waren.

Het duurde ongeveer een uur en hield echt vrij plotseling op, alsof iemand de stekker er uit trok.

Om het verhaal niet te lang te maken: de volgende dag nog een kerkje in the middle of nowhere bezocht waar een tentoonstelling was en ben ik door de vriend van de gastheer met de auto naar Arnhem gebracht, want die woont daar, en kon ik daar de trein nemen. Maar eerst heeft hij me nog zijn huis laten zien en zijn geweldige volkstuin. En omdat het etenstijd was zijn we in park Sonsbeek daar vlakbij in een chinees restaurant gaan eten.

Groetjes

rené

DE VOLGENDE FOTO’S ZIJN VAN ZONDAG, EEN DAG NA HET MAGISCHE GEBEUREN DUS: