Voor het eerst een uurtje naar buiten

Gisteren voor het eerst in dagen weer eens naar buiten gegaan. Ik hoest al minder en voel me redelijk goed, dus ik vond dat het wel mocht. Het plan was een rondje Oosterdok, maar op de Prins Hendrikkade vond ik het al wel weer genoeg en ben ik via de Oudeschans teruggelopen.

Nog leuk even met een buurtgenoot gepraat. Hij heeft twee hondjes en loopt daar vaak dezelfde route mee. Daarbij heeft hij een ontzettend leuk ritueel waar ik al tientallen keren van heb genoten. Als de straat overgestoken moet worden, altijd op dezelfde plek, gaat eerst het ene hondje onder zijn linker arm, dan wordt er even op het tweede hondje gewacht dat uiteindelijk ook braaf naast het rechterbeen van hem gaat staan en vervolgens onder zijn rechter arm wordt genomen. En zo wordt er overgestoken dus. Ik heb gevraagd of ik dat ritueel een keer op facebook mocht zetten, en dat mocht, dus dat ga ik een keertje doen.

Op de Prins Hendrikkade kwam ik een vrouw met een hondje tegen die vertelde dat ze net een nieuw huis had gekregen in de Czar Peterstraat. Ze maakte excuus dat ze haar gebit was vergeten in te doen. Ik had bijna gezegd, maar kon het nog op tijd inslikken: ach mevrouw, op onze leeftijd zien we er sowieso niet meer uit. Ik ben er door die corona ook niet mooier op geworden, zacht uitgedrukt. Hoewel de plooien en hangwangen al van eerdere datum zijn. De jeugd is nu echt wel voorbij, maar dat mag ook wel, volgende week 73.

Groetjes

rené