Vondelpark
Opeens doe ik allerlei dingen die ik vóór Corona ook deed. Ik ga in december weer eens naar het Nederlands Dans Theater plus naar een travestiecabaret, eergisteren weer naar Artis en gisteren weer eens naar het Vondelpark.
Ik ben een beetje een gewoonte-dier: als iets uit mijn systeem valt komt het er maar langzaam in terug. Maar gek genoeg wen ik ook snel aan dingen, al lijkt dat daarmee in tegenspraak. Misschien hebben beide dingen wel dezelfde oorzaak: ik vergeet gewoon hoe het was, dus ik wen snel, en routines drijven op automatismes en niet op het geheugen.
Nou ja, het was een leuke hernieuwde kennismaking met het Vondelpark. Ik begin dit blog met 6 setjes van 2 foto’s: steeds eentje in zwart wit gevolgd door ongeveer dezelfde foto maar dan ik kleur. De zwart-wit foto is niet een bewerkte versie van de kleuren-foto maar is apart gemaakt, een andere instelling op de camera dus.
Groetjes
rené
Zwart wit is meteen heel grafisch, mooi hoor! Vooral de zevende foto van de solitaire boom is prachtig.
Met als sluitstuk de zanglijster! Mooi!