Van Doesburg naar Rhenen

Geplaatst op door
In een van de Veluwse bossen, in het echt waren ze mooier.

Vanuit Doesburg zijn we naar Rhenen gefietst via de Veluwe.

Prachtig.

Moeilijk een keuze te maken wat de foto’s betreft. Laat je een goede indruk van de tocht zien of selecteer je alleen de mooiste foto’s? Uiteindelijk is het iets daar tussenin geworden.

Jan raakte in Rhenen zijn fietssleutels kwijt, gelukkig nadat die fiets van het slot was gehaald. Niet meer terug gevonden, maar hij bleek thuis nog reservesleutels te hebben. Toen we net op tijd in de trein terug naar Amsterdam zaten kon ik plotseling mijn grote sleutelbos niet vinden, waarschijnlijk bij het openen van mijn fietsslot bij het restaurant laten vallen. Als een speer de fietsen er uitgehaald om terug naar het restaurant te fietsen, net voordat de trein vertrok. Bij mij brak de paniek uit toen ik er achter kwam dat mijn rugzak en mijn camera nog in de trein achtergebleven waren, maar nog net op tijd kon ik die redden. Op het perron dacht ik: een van de mogelijkheden waar die sleutelbos kan zijn is dat die nog in het geopende hangslot van de fiets zit die ik in mijn tas had gestopt. EN DAT BLEEK HET GEVAL!!!!!

Echt op het allerlaatste nippertje de hele toestand weer in de trein gesmeten, en nog een hele tijd nagetrild.

Ik herinner me van mijn periode in Flesseman dat er bij de bewoners altijd gedoe was met sleutels. Ouder worden dus.

Groet

René

De Posbank.
We kregen een grappig contact met een ouder echtpaar uit Gilze-Rijen omdat ik Jan vroeg om even te poseren: alleen maar om de diepte te laten zien dat snap je wel.
Koningsgezinde zwamsoort.
Af en toe leek het wel of we een wielerwedstrijd tegemoet reden, soms groepen van een stuk of 20 wielrenners, best link af en toe.
Museum 40-45 bij Arnhem, ik wist niet eens dat het bestond.
Speciaal voor fotografen aangelegd.
Hier kan je werkelijk echt uitrusten. Je hoeft er niet eens dood voor te zijn.
Rondom deze kerk is hevig gevochten tijdens de slag om Arnhem.
Monument ter nagedachtenis daarvan.
Met metaaldetectoren waren drie mensen aan het speuren naar, wat ik vermoedde, overblijfselen van die slag.
Met dit pontje staken we de Rijn over na eerst een hele tijd aan deze kant in het zonnetje gezeten te hebben langs de oever.
Voor deze keer mochten we toch mee, eigenlijk waren we te oud.
Het uitdiepen van de Rijn
Een soort beweegbare dam in de Rijn.
Dalmatisch paard.
Excursie in de uiterwaarden van de Rijn
Prachtige graffiti bij een grindoverslag aan de Rijn.
Idem
Uiteindelijk hebben we in Rhenen bij Moeke gegeten. Lekker en vriendelijke bediening.
Delen