Utrecht-Rhenen 1

Met zijn enorme fietservaring en topografische kennis had Jan een leuke route uitgedokterd die we afgelopen maandag hebben gefietst. Hij op de analoge fiets waarmee hij een paar jaar terug naar Rome is gepeddeld en ik op mijn elektrische.

Het zou goed weer worden had hij gezegd, met kans op een onweersbui. ‘s-Ochtends was het echter zo zwaar bewolkt dat ik er aan dacht het af te zeggen, maar ik besloot uiteindelijk dat niet te doen en passende maatregelen te nemen zoals het meenemen van een paraplu, extra kleding en, omdat Jan daar in zijn optimisme beslist niet aan had gedacht, TWEE paar sokken want met natte sokken fietsen vind ik heel erg, dat gun je niemand.

Tot Utrecht met de trein waar we bij twee leuke dames uit Limburg kwamen te zitten met wie we reuze gezellig het hele traject hebben zitten kletsen, en toen vanaf het station richting Hooggraven. Eigenlijk zag ik pas op de foto’s dat het eerste gedeelte veel minder natuur was dan het tweede, maar dat ervoer ik fietsend niet zo omdat buiten zijn ook al een soort natuurgevoel geeft. Maar de bouwsels onderweg, zoals de vele sluizen en bunkers, nodigden wel meer uit tot de fotografie dan de bomen en het water. Pas in het tweede deel kwam de natuur, met o.a. natuurlijk vogels, meer aan bod, daar komt dus nog een blogje van.

De plu en de droge sokken, waar Jan erg om moest lachen, waren niet nodig, integendeel, het werd steeds warmer en de zon scheen steeds feller, we kregen het zelfs op een gegeven moment bloedheet.

Groetjes

rené