Twiske gisteren

Totaal onverwacht ben ik gisteren in het Twiske terecht gekomen. Jan gaat daar altijd hardlopen en was op het idee gekomen mij mee te vragen. Niet om hard te lopen, want daar ben ik indertijd mee gestopt vanwege verrotte knieën, maar om een uurtje te wandelen terwijl hij zijn hardlooprondje deed. Dan was ik er even uit.

Het overviel me maar na een paar minuten werd ik enthousiast. Lekker luxe met zijn auto naar het Twiske, even wat rondlopen en natuurlijk foto’s maken, en weer terug. Dus mijn camera met sterke tele gepakt en richting Jan gelopen. En inderdaad, het bleek een schot in de roos.

Dit zijn de foto’s die ik nam. Het enige echt spectaculaire was de haan die ik zag. Hoe komt dat beest daar nou midden in een natuurgebied terecht? Het dichtstbijzijnde huis is minstens 500 meter ver, hemelsbreed, maar daar kan je alleen komen over een bruggetje want er loopt een lange vaart aan de westkant van het gebied. Dat was trouwens al de tweede haan die ik gisteren fotografeerde, de eerste was die van de Oude Kerk, maar die snapte ik beter.

De reden dat Jan perse gisteren wilde gaan hardlopen is dat het voorlopig de laatste keer was dat het kon, want het gaat even een strenge winter worden. Ik verheug me al op de sneeuw op zondagochtend.

Sneeuw en kou dus, maar niet te lang graag.

En daarna lente graag.

Met 25 graden elke dag graag, dat moet toch kunnen met die opwarming.

Groet

René