The beauty OF IT ALL: NDT II

Bijzonder avondje gisteren: in mijn eentje het Nederlands Dans Theater II gezien in de schouwburg, tegenwoordig ITA geheten.

Buiten stond een rij wachtenden helemaal om de schouwburg heen. Maar dat was gelukkig niet voor de dansvoorstelling. Het bleek voor een Zuidkoreaanse boysband te zijn in de Melkweg, ik denk dat die rij dus wel 200 meter lang was. Ik sprak een vrouw aan die helemaal achteraan stond en die vertelde me dat. Ik vroeg of ze al een kaartje had, en ja dat bleek gelukkig voor haar het geval.

Ik zat op mijn gebruikelijke plaats, derde balkon derde rij stoel 18, dat is een beetje een soort traditie geworden, helemaal in de nok dus. Ik bleek ontzettend leuke buren te hebben, een jonger echtpaar uit Dordrecht, zij danste nog op professioneel niveau.

Terwijl de zaal volstroomde waren ze al als een soort warming up op het toneel bezig, dus daar heb ik wel een paar foto’s van gemaakt, mag niet tijdens de voorstelling maar dit leek me wel geoorloofd.

Ook voor het derde ballet was al een danser bezig terwijl het publiek weer binnen kwam. Die was zo goed dat ik vond dat hij wel een applaus verdiend had hoewel er geen “buigmoment” was want de andere dansers kwamen op een gegeven ogenblik op. Dus ik klapte als eerste en iedereen bleek daarop gewacht te hebben leek wel, want de hele zaal begon te klappen, dat vond ik wel grappig.

Aan het eind van het derde ballet gingen de dansers de zaal in om dames te vragen met hen mee te dansen op het toneel, dat was echt hilarisch. Ook daar heb ik foto’s van gemaakt. Toen dat voorbij was gingen ze nog even door, en tijdens het applaus hadden ze ook nog wat choreografietjes in petto.

Er kwam ook nog een Amerikaanse meneer tegen me aanpraten, hij kwam uit Texas en ik zei dat hij dus de zonne-eclips zou missen. Nou zei hij, mijn kinderen zitten daar en ik hoorde dat het bewolkt zal zijn maandag, dus Jan, die er nu is, heeft voor niks mijn zonne-eclips-brilletje meegenomen.

Groetjes

rené

Een gedeelte van de schouwburg dat ik nog nooit bewust gezien had. Het bleek bij navraag wel te hebben bestaan maar enigszins verbouwd, in ieder geval roze geschilderd.
Dit is de Amerikaanse meneer die mij aansprak.
Dansers met het publiek.
Buiging van de dansers en de publieke dames. O nee, dat is wat anders, ik bedoel de dames uit het publiek.
Tijdens het applaus deden ze nog wat.