Terugblik op Hartjesdag

Geplaatst op door

In mijn gedwongen blogloze periode van afgelopen jaar heb ik aan de traditionele HARTJESDAG op de Zeedijk meegedaan, op 21 augustus vond die voor de 25ste keer plaats !! Daar kon ik alleen maar verslag van doen op facebook, maar niet hier dus. En aangezien ik het leuk vind om af en toe hier wat te plaatsen uit die periode volgt dan hier een verslagje van dat festijn.

Je had twee categorieën: de QUEENS voor de mooiste outfit en de HARTJES voor de leukste act, en die laatste heb ik deze keer gewonnen, net als het jaar daarvoor trouwens. Het was een beetje een makkelijk succesje, want ik deed die twee keer mee met als onderdeel van mijn act de zingende zaag, en dat valt wel op natuurlijk, echt een ijzersterk concept. Daar komt bij dat ik eigen vertalingen gebruikte van de liedjes die ik zong, dat zal ook wel geholpen hebben. Bovendien kwam de muziek uit mijn borsten, dat vond ik ook wel een trouvaille. Dat is zo’n JBL versterker waar ik al een paar keer mee had opgetreden terwijl hij om mijn nek hing, en zo was ik ook op het idee gekomen. Dat ik de muziek indertijd ook zelf op een synthesizer had gefabriekt zal eenieder wel ontgaan zijn, ben er altijd nog verbaasd van dat ik dat vroeger kon terwijl ik niet eens piano kan spelen.

Ik moest de muziek uit mijn tieten aansturen met mijn gsm via bluetooth, en dat was dermate onhandig dat ik maar besloten had die dag daarbij niet ook nog eens foto’s te maken. Maar Jan had daar geen last van, dus alle foto’s die je hier ziet zijn van hem, ik heb ze alleen af en toe bewerkt. Ook het filmpje aan het eind van dit blog van de prijsuitreiking door DOLLY BELLEFLEUR en TANTE ES (? weet niet zeker meer hoe “ze” heet) heeft hij gemaakt, ben hem erg dankbaar.

Ik zie altijd vreselijk tegen optredens op, hou er eigenlijk au fond niet van, maar vind dat ik af en toe uit mijn comfort zone moet komen en daarom doe ik het nog heel af en toe. Je ziet dat er overigens niet aan af, maar ik ben altijd blij als het weer voorbij is. En deze keer toch wel een soort trots en dankbaar dat ik dat op mijn 73ste allemaal nog kon doen.

De voorbereidingen daarentegen zorgen altijd voor de grootste pret, en dat was hier ook het geval. Ik had van tevoren bedacht dat ik een gewone huisvrouw moest zijn, met een vol boodschappenwagentje. Dat winkelkarretje van de Dirk vond ik in de Zamenhofstraat bij mijn tuin. Daarna moest ik de boodschappen verzamelen en zo hoog opstapelen dat het krukje dat ik middenin het wagentje had gemaakt om zittend zaag te kunnen spelen niet zou opvallen. Als act liep ik trouwens de ene keer te kwekken “waar is de kassa, ik kan de kassa niet vinden, ik moet nog afrekenen” en de andere keer “ik heb alles afgerekend hoor!!!!”

Enfin, veel bekenden ontmoet en Jan maakte daar elke keer een foto van, erg leuke herinnering. ‘s-Avonds was ik kapot moe, dan merk je toch je leeftijd wel. Toen ik het jaar ervoor óók won ben ik niet eens naar de prijsuitreiking geweest, ik was daar werkelijk TE moe voor.

Groetjes

rené

Ja dat moest natuurlijk, een foto voor mijn voorouderlijk huis. Het pand waar mijn opa en oma een sigarenzaak hebben gehad en waar mijn vader is geboren en 30 jaar woonde, en waar bovendien mijn oudste herinnering ligt. Die bestaat uit 1 beeld: dat ik vanuit een entresolletje over de toonbank van de sigarenzaak de Zeedijk op kijk. Ik was toen 3 jaar, dat was in 1953, ja ja.
Voor Latei met Ferdinand.
De begin-jury. Alles ging in het begin een beetje mis, maar uiteindelijk kwam het goed. Jan hoorde de een tegen de ander zeggen: “dat had hij thuis wel beter moeten voorbereiden”, maar ze waren helemaal OM toen ik gezongen en gespeeld had.
Hier was het zo’n herrie dat ik alleen maar zingende zaag heb gespeeld met het vierregelig gedicht van mij middenin dat ik Dolly Bellefleur pakweg 30 jaar daarvoor had horen gebruiken toen ik bij hem auditie kwam doen. Ik heb het bij de prijsuitreiking samen met hem nog voorgedragen want hij kende het nog omdat hij het vaak had gebruikt. ZIJ moet ik eigenlijk zeggen.
Met voormalig buurtagent Dick die ik ken omdat ik hem voor d’OudeBinnenstad een keer had gefotografeerd.
Met Bobby van gay koor Manoeuvre waar ik bijna drie jaar in heb gezeten.
Deze dames kende ik niet.
Naast mij Ferdinand, dan KristiAnus van der Waag en dan een jongen die ik ken van de yoga maar van wie ik de naam niet meer weet.
Met Coco Coquette, oftewel Koos in het midden. De rechter jongen ken ik niet.
Met Molly Strichnine, oftewel Gert.
Met Henk, die ken ik niet goed maar kom hem wel altijd op dit soort feesten tegen.
Met Armin, couturier op de Zeedijk.
Met Arno, het meest sociale feestbeest dat ik ken.
Prijsuitreiking door Dolly Bellefleur die ongeveer 1 meter langer is dan ik.
Wat een raar bekertje! De grote originele beker waar de namen van de winnaars ingegraveerd werden was het jaar daarvoor al gestolen.
Ik vond net bij een opruiming op mijn computer deze foto, van een tentoonstelling op de Zeedijk van fotografe Renaud (althans dat heb ik in mijn hoofd, ben niet goed in namen), uit 1998 met de oorsprionkelijke beker die daarop door Dusty, voormalig eigenaar van de Queenshead, wordt vastgehouden. Daar werden dus de namen van de winnaars in gegraveerd, het was een wisselbeker.
Delen