Storm aan de kust

Gisteren naar Zandvoort geweest. Zonder badhanddoek. Maar het was toch leuk, want het stormde en dat wisten we natuurlijk. Het was echt een fijne storm want het regende er niet bij en de temperatuur was goed. Af en toe scheen zelfs de zon.

We hadden in ons hoofd gezet om tot onze favoriete strandtent Fosfor te lopen en dat is uiteindelijk gelukt. Worstelend tegen de zuidwester in en ondertussen foto’s makend van de woeste zee en de kite-surfers, want die bleken er tot onze verrassing ook te zijn. Dat waren wel de top-surfers natuurlijk, want als je het niet tot in je vingertoppen beheerste was je reddeloos verloren geweest. Het was echt heftig, je kwam lopend bijna niet voorruit zo hard waaide het.

Op een gegeven ogenblik zag een surfer ons fotograferen en die vond het duidelijk leuk om gefotografeerd te worden dus bleef hij even in onze buurt surfen, en daar maakten we natuurlijk gaarne gebruik van. Omdat ik altijd vind dat mensen die je fotografeert als tegenprestatie ook eigenlijk die foto’s moeten krijgen, zijn we naar hem toe gelopen toen hij iets later uit het water kwam en heb ik de naam van mijn weblog gegeven. Dat kan altijd mondeling omdat “dagboek vaneenfotogek” makkelijk te onthouden is, anders was het in dit weer ook niet mogelijk geweest het te geven want met het mobieltje was dat ondoenlijk geweest. Dus als het goed is vindt hij het hier en kan hij de foto’s krijgen.

Fosfor bleek officieel gesloten maar de eigenaar en wat vrienden waren er wel en we konden toch koffie krijgen. Dat was ook het enige, want iets erbij was er niet. Dus de cheese-cake (volgens de spellingscorrectie “categese”) moest wachten op betere tijden. Maar het was wel even lekker om buiten achter glas te zitten, het werd zelfs behoorlijk warm.

Terug hadden we de wind in de rug en was het een fluitje van een cent.

Heerlijk om er even uit geweest te zijn, ik was er wel aan toe. Zelfs weer eens zin om een blogje te maken. Dat laatste schiet er de laatste tijd een beetje bij in, dat komt natuurlijk ook omdat ik weliswaar alles intens beleef maar dat qua fotografie niet erg “bewijsbaar” is.

Groetjes

rené