Songfestival en blogje maken

Dit nestkastje had ik vorige jaren naast mijn huisje hangen, maar afgelopen jaar dacht ik dat ik aan de verbouwing van mijn huisje zou beginnen en heb het daarom weggehaald omdat ik voorzag dat er dan net jonkies in zouden zitten en dat teveel zou storen. Helaas zat er toen al een nest in maar gelukkig nog geen eitjes. Ik heb het kastje achter aan mijn huisje gehangen, er niet op rekenend dat het daar gebruikt zou worden omdat het me niet gunstig leek. Maar wel dus. Dit jaar misschien eindelijk de verbouwing van mijn huisje want het zakt weg.

Dat blijkt dus goed samen te kunnen gaan. Songfestival op het mobieltje en uiteraard het blogje op de computer. Enkel en alleen naar dat liedjesfestijn kijken vind ik bijna niet uit te houden, maar dit was echt een ideale combi.

Gisteren een ingrijpende beslissing ten uitvoer gebracht. Ik ben al 26 jaar streng vegetarisch, maar voel me eigenlijk al een hele tijd niet optimaal. Er zijn twee mensen in mijn omgeving die veel van voeding afweten, en die zeiden allebei dat ik door dat langdurig vegetarisme stofjes mis. Een intensief gesprek daarover gehad met een van de twee, mijn buurman, toen ik daar een paar maanden geleden aanbelde omdat ik nauwelijks meer op mijn benen kon staan. Zittend op de vloer van de galerij kwam ik weer enigszins bij kennis en mijn buurman legde me uit dat het waarschijnlijk met voeding te maken had: ik kon bijvoorbeeld wel vegetarische proteïnen slikken, maar dat werd niet opgenomen als ik niet ook bepaalde aminozuren naar binnen kreeg die in vlees en vis zitten. Niks mee gedaan toen, maar de laatste tijd voelde ik me niet goed en vrijdag heb ik de knoop doorgehakt. Samen met de vrouw die ook veel van voeding weet, Wil, naar de Lidl geweest om vis te kopen. Bij haar geluncht met gerookte makreel, de eerste keer in 26 jaar, voor mij echt een gebeurtenis. Ik vond het heerlijk trouwens, herinnerde me de smaak als de dag van gisteren..

Toevallig had ik vrijdagavond het verslag van een NDE, een Near Death Experience, gehoord van iemand die een verder gevorderde planeet dan de onze kon bezoeken. Hij vroeg waar de wezens daar van leefden: van de oerkracht, kreeg hij als antwoord. En waar leven jullie van, kreeg hij als wedervraag. Nou, van dieren en planten. Dat vonden ze nogal schokkend om te horen, dat wij levende “schepsels” doden om ze op te eten. Maar ik had al meteen dezelfde gedachte als mijn buurman gisteren verwoordde die ik ook na mijn eerste makreel sprak: je kan geen dingen doen waar je niet aan toe bent. En wij leven hier nou eenmaal, dus wij kunnen niet van de lucht leven, oftewel van de oerkracht dus.

Maar ik heb ooit gehoord dat er in Groningen iemand is die dat wel kan en zelfs mensen opleidt om dat ook te kunnen: niet eten en drinken, nooit. Ik beschouw dat toch als een hogere vorm van ontwikkeling, ga daar toch mijn licht eens over opsteken al denk ik niet dat ik daar daadwerkelijk aan toe ben.

De foto’s zijn van mijn tuin zoals die nu is, echt prachtig, op zijn toppunt zou ik haast zeggen. Wat niet betekent dat het ook de mooiste tuinfoto’s zijn trouwens.

Groetjes

rené

Weinig insecten gezien de laatste dagen.
Clematis die in mijn wilgje is gegroeid.
Een van de rododendrons is al uitgebloeid.
De weigelia bloeit welig.
De allereerste roos dit jaar.
Ook de akelei is uit.
Vanaf mijn tuin in een tuin van de buren.
En nog een keertje.