Samsara

Scene uit de film, met mijn mobieltje gemaakt.

Als afscheid, omdat Jan een maand naar Amerika gaat, zijn we gisteren naar de film SAMSARA in Eye geweest. Schot in de roos, het was een prachtige film met als thema reïncarnatie, onderdeel van waar ik de laatste tijd intensief mee bezig ben.

In Wikipedia staat wat Samsara betekent in Sanskriet en Pali: in cirkels ronddraaien. Het “is in boeddhisme en hindoeïsme de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en schijnbaar zonder eind, onder invloed van begoocheling, karma en vol met lijden.” De film bevat prachtige beelden van eerst Laos en daarna Tanzania (het eiland Zanzibar).

Middenin de film was een hallucinerende verbeelding van de gang door de BARDO, het gebied waar je na de dood terechtkomt voordat je weer reïncarneert. Je moest je ogen sluiten, nog nooit meegemaakt in een film waarin dat gevraagd werd, waarna af en toe door je gesloten oogleden heen flitsen te zien waren en het geluid steeds dreigender werd. Het duurde wel een kwartier, zei Jan achteraf, en het had op mij een bijzondere invloed. Het werd namelijk tamelijk ondraaglijk, en dat had als consequentie dat je op je eigen kern teruggeworpen werd, en vanuit die rust kon je alles makkelijk ervaren als iets buiten jezelf. En om je eigen kern gaat het uiteindelijk, niet om wat er om je heen gebeurt.

En dat laatste vind ik al een tijdje, het helpt enorm voor het bepalen van je houding t.o.v. het huidige wereldleed. Daar moeten we namelijk doorheen, in april schijnt het echt heel erg te worden, maar kosmisch gesproken is het gewoon wat er moet gebeuren om ons uiteindelijk tot het besef van Liefde en Eenheid te brengen. Dus je moet bij je eigen kern blijven, en je niet laten meeslepen, is de boodschap die ik weer eens meekreeg.

Ik was helemaal niet van plan om foto’s te maken, maar toen die monniken bij die waterval waren bedacht ik dat ik mijn mobieltje bij me had en heb daar razendsnel een foto mee gemaakt, nog enigszins gelukt ook. Na de film in EYE gegeten, waar een cruiseboot langsvoer toen we er net zaten, en na het eten was het licht zo ongelooflijk mooi dat ik met het mobieltje nog een paar foto’s heb genomen.

Groetjes

rené

Ik maak nooit foto’s van eten, maar nu een keertje wel.
Fabrique des Lumiere: SEE ART COME TO LIFE (staat op de tram)
Maar dit is het Licht van de Natuur: SEE LIFE COME TO ART