Room with a view

Gratis uitgedeeld kokos-drankje ter promotie.

Zoals iedereen weet maak ik erg veel foto’s. Misschien is het minder bekend dat ik een kruk ben in administratieve dingen, en dat geldt ook voor de opslag van mijn foto’s.

En die combinatie is ijzingwekkend onhandig, het is een foto-chaos hier.

Ik krijg het gewoon niet voor elkaar een goed systeem te bedenken. Dat is iets iets te kort door de bocht, want eigenlijk bedenk ik regelmatig een leuk systeem. Dat gebruik ik dan een tijdje om vervolgens te vergeten hoe ik dat ook alweer deed, met als gevolg dat een volgend systeem wordt gehanteerd, etc etc. Het enige dat ik consequent doe is dat ik elke keer als ik foto’s vanaf mijn camera’s in mijn computer zet, ik de datum waarop ik dat doe in de titel van het mapje schrijf. Maar hoe langer ik wacht met dat uploaden, hoe meer onderwerpen in dat mapje staan, zodat ik die niet meer in de titel kan zetten, gewoon teveel. Dus dan zet ik er alleen het belangrijkste onderwerp bij en vergeet vervolgens, als ik dat onderwerp gebruikt heb, dat er nog meer in staat.

Wat ik nu gedaan heb is alle mapjes van de laatste 2 maanden doorkijken en meteen aparte mapjes gemaakt met onderwerpen waar ik betreffende foto’s direct naar heb over gebracht. Vanwege de enorme hoeveelheid een heidens karwei.

Dit is het resultaat-mapje: Uit Mijn Raam.

Bij uit mijn raam foto’s laat ik tegenwoordig alleen “gebeurtenissen” zien als journalistieke weergave van wat je allemaal voor hedendaagse zaken ziet in de stad als je uit je raam kijkt. Een soort afspiegeling van het grote geheel, want alles wat er in de maatschappij speelt kom je hier tegen. Een soort pars pro toto. Beetje hetzelfde als waarom ik vooral de natuur in mijn eigen tuin fotografeer: dat je niet de hele wereld over hoeft te reizen om precies de kern ervan te ervaren, of stad en land af hoeft te struinen om de mens in essentie een beetje te begrijpen.

Mocht er iemand zichzelf herkennen en niet op de foto willen staan: laat het weten, ik haal betreffende kiek onmiddellijk weg. Ik verdien er niks mee, puur eigen journalistiek. Ik weet dat straat-fotografie onder de meeste omstandigheden mag, maar vind het desalniettemin prima als je er niet op wil staan, ik haal het zonder morren weg.

Groetjes

René

Ze waren gedrieënlijk de bewegende reclames aan het fotograferen en/of filmen van die openbare permanente JC Decaux-bioscoop, dat reclame-monster.
Oude meuk in nieuwe bakken.
De toeristen zijn helemaal terug van weg geweest.
Dat mocht van de nieuwe-bakken-plaatsers.
Op de 8ste verdieping van de theaterschool. Om dit te lezen had ik echt mijn nieuwe tele-compactje nodig: AMSTERDAM GAY MEN’S CHORUS, ik wist niet eens dat het bestond. Ik heb de foto ook zelfs van dichterbij met de tekst nog duidelijker, maar die foto vond ik minder leuk als foto.
Een goede oogst.
Rembrandthuis in de vroege ochtend.
De eenvoudige dingen kunnen eenvoudig mooi zijn.
De enige paal waar geen kerstversiering op kon vanwege een nieuwe schijnwerper op het Rembrandthuis.
De stroom toeristen rolt weer binnen.
Eindelijk kan je weer groepsfoto’s fotograferen.
De rondvaartboten doen ook weer goede zaken.
Je hoeft er niet eens voor naar de Dam.
Terrassen ook vol in de kou, en de vingers worden warm getokkeld.
Bewegend Amsterdams tentzeil.
De KUNSTWACHT!!!
Naar de klimaat-demonstratie. MOKEYS TO MARS????
Ga op stap met je Coronatoegangsbewijs, een speciaal transportmiddel.
Afscheid van een docente van de theaterschool?