Rondje buurt

Dit is de eerste foto die ik maakte toen ik net het Pentagon uit liep: Warren Gregory, de fietsversierder.

Ik vond het te koud om weer naar de tuin te gaan, dus de frisse neus werd in de buurt opgedaan.

Was echt in een ultra-langzame slenterbui, en dan zie je het meest.

Ik had op een gegeven ogenblik de sensatie, toen ik bijna stil stond, dat ik met mijn ogen liep. Een vreemde gewaarwording was dat, ik dacht echt: lopen is helemaal niet nodig, want je glijdt met je ogen langs de omgeving, wat is eigenlijk het verschil met lopen?

Dat soort sensaties vind ik altijd geweldig, het is geen bedenksel maar een heel lichamelijke ervaring.

Ook leuk was het dat ik een bekende tegen kwam, dat gebeurt bijna nooit niet als ik de buurt/stad in ga. Deze keer was het een van de twee organisten die Greetje van der Krieken voor d’OudeBinnenstad heeft geïnterviewd en ik heb gefotografeerd.

Groet

René

Die bakfietsen vind ik altijd erg intrigerend.
DE Bank.
De beer heeft een fantastisch uitzicht.
Zicht op de Staalkade.
Ik verwacht daar nog eens palmen en cactussen in te zien staan.
De terrassen zijn nog niet open, maar o wat hebben we er zin an.
Rembrandtplein.
Ik zag eerst alleen OPEN staan, nou, dat ziet er toch wel een beetje dicht uit, dacht ik, maar iets later zag ik de rest.