Ik heb dit in die 25 jaar dat ik mijn tuin heb nog nooit meegemaakt: ik moet gigantische hoeveelheden takken en loof snoeien om mijn regenwoudje begaanbaar te houden en ruimte voor de zon te creëren, als die tenminste schijnt. Sommige bomen en struiken al voor de derde keer dit seizoen, terwijl dat in andere jaren hooguit een keertje extra nodig was midden in het seizoen en het nu pas juni is!!
Maar ik vind het fantastisch, nu gisteren weer vanaf het dak van mijn huisje voor de derde keer wel een halve kuub takken en loof bij elkaar geknipt, mijn takkenwallen raken zo langzamerhand overvol. Maar ik vind de tuin prachtig, al is er niet al teveel kleur op dit moment, maar het is helemaal wat ik wil: regenwoud. Helaas geen tropisch regenwoud, maar je kan niet alles hebben.
Er zijn wel wat insecten maar minder dan waarop ik gehoopt had. Ik ga ervan uit dat die takkenwallen aan grote hoeveelheden insecten onderdak verschaffen, maar dat valt toch wel tegen, al is er af en toe wel wat te zien. Momenteel zie ik weinig vogeltjes, maar dat kan toeval zijn natuurlijk. Af en toe springt er wel een kikker weg of ritselt er een ander beestje door het struikgewas, maar het houdt niet over.
Je moet dat soort dingen eigenlijk nooit zeggen geloof ik, maar ik voel me daar echt gelukkig.
Groetjes
rené
Daar zitten dus allemaal kleine spinnetjes in. Dat is wat voor mijn overbuurvrouw op de tuin Coba, die is als de dood voor spinnen. Eén keer heeft ze haar angst overwonnen en heb ik haar mijn tuin kunnen laten zien, maar het blijft echt bij die ene keer want ze weet nu wat voor tuin ik heb.
Bij het snoeien vanaf het dak ga ik ondanks de enorme hoeveelheid toch heel secuur tewerk: ik zorgde er al twee keer eerder voor dat ik de kamperfoelie ontzag, en dat heeft resultaat gehad: het wordt een kamperfoeli-jaar van jewelste.
Sluipwesp die zijn eitjes legt in de larven van solitaire wespen die ze in verrot hout maken. En een zo’n sluipwesp is altijd in de omgeving van het bankje naast mijn huisje te vinden dat totaal verrot is, dat ik zelfs met tegels moet ondersteunen. Dus daar zullen wel van dat soort wespen zitten. Een deel van het bankje is voor de helft afgekloven, zo ziet het er althans uit, misschien door een boktor.
Acanthus, van mijn overbuurvrouw Coba gekregen, maar toen nog zonder aanstaande bloem.
Piepklein olifantje.
Middenin staat brandkruid. Daar was ik voor naar 2 tuincentra geweest en naar de bloemenmarkt op het Amstelveld, maar nergens te krijgen. Maar je ziet ze nu overal, zelfs hier in de tuin van het Pentagon. Dus ik vroeg buurtgenoot Bert die de tuin bijhoudt waar hij ze vandaan had, en toen bood hij aan er een voor mij uit te halen.
