Pride Canal Parade 2

Tegen de gewoonte in een tweede blogje op één dag van de parade want er was ook zoveel te zien. Dat ik wat minder wilde bloggen omdat ik teveel achter de computer zit vergeet ik dus maar even.

De PRIDE stond in het teken van gender identiteit. En dat bracht wel enige gedachten bij mij naar boven over tolerantie. Ik heb niet zoveel met dat identiteitsgebeuren op dit vlak. Ik voel mezelf helemaal man, dus niet vrouw of iets ertussenin, laat staan helemaal niks, qua dat soort identiteit dan. Maar ja, ik ben wel homo. Dat betekent eigenlijk dat mijn houding ten opzichte van non-binaire-, transgender- en cis-personen wel een beetje lijkt op hoe veel hetero’s tegen homo’s aankijken. Het is een andere wereld waar je misschien weinig van begrijpt. En dat besef bracht me juist weer dichterbij begrip voor de personen die in dat schuitje varen, en niet alleen begrip maar meer dan dat: liefde. Jezelf kunnen zijn zonder dat je afgewezen wordt omdat het voor anderen een ver van mijn bed show is, wat in het begin van de homo-emancipatie dus ook mij overkwam.

Tolerantie heeft voor mij dus ook met liefde te maken, liefde voor alles wat is.

Ik heb geaarzeld of ik foto 2 moest laten zien. De persoon daarop stond op de eerste boot omdat daarin het thema van deze PRIDE werd “gezet”. Maar mijn conclusie was om dat wel te doen, juist om te laten zien dat het er is en daar niet bang voor te wezen maar er begrip voor te kweken, ook al is het niet je pakkie-an. Een soort omarming. Ik eindig dit blog ook met een mooie slogan die ik zag op de militaire boot: ONZE VRIJHEID BEGINT BIJ DIE VAN EEN ANDER. En ik zou er aan toe willen voegen: ONZE LIEFDE BEGINT BIJ DIE VOOR EEN ANDER.

Groetjes

rené