Tuinkerst en huismus
Ik heb steeds minder met kerst, zoals ik al schreef. In mijn jeugd vond ik het altijd geweldig: midden in de nacht naar de kerk, indrukwekkende nachtmis met drie heren, en dan met het gezin thuis en met je slaperige kop saucijzenbroodjes eten, een traktatie waar je het hele jaar naar uitkeek. Bij wijze van spreken dan, maar als ik aan de kerst uit mijn jeugd denk schiet me altijd als eerste die saucijzenbroodjes te binnen. Mijn vader kreeg worstenbroodjes, want daar hield hij meer van.
Met kerstmis naar mijn ouders bleef tot mijn 62ste een traditie, hoewel de nachtmis en de saucijzenbroodjes uit het pakket verdwenen. Een keer slechts was ik weg met kerst, maar voor de rest dus elk jaar, totdat ze overleden waren. Nou moet ik er eerlijkheidshalve bij zeggen dat ik niet zo van de feestdagen ben en het me eigenlijk altijd wel goed uit kwam dat ik iets had met kerstmis.
Tegenwoordig heb ik er niks mee, maar het gekke is dat je je er toch erg bewust van bent door de maatschappelijke aandacht ervoor. En dat ook anderen dat hebben. Zo stond Jan er op om op eerste kerstdag langs te komen omdat ik alleen zat. Want met kerst alleen zijn schijnt moeilijker te zijn dan op een gewone vrijdag bijvoorbeeld. En ondanks het feit dat ik op een gewone vrijdag, net zoals op een gewone dinsdag, geen enkele moeite heb om alleen te zijn omdat ik me niet allenig voel, ben je je er toch meer bewust van dat je tot de minderheid behoort die niet gezellig onder de kerstboom kadootjes aan het uitpakken is of familievetes aan het uitvechten.
Anyhow, ik ben vanwege kerst naar mijn tuin gegaan. Ik dacht: okay, dan toch maar iets anders dan anders: nog nooit een kerst in mijn tuin “gevierd”. Dus heb ik Jan gebeld en gezegd dat als hij mij uit mijn “eenzaamheid” wilde verlossen hij naar mijn tuin moest komen. En, eerlijk is eerlijk, het was de gezelligste kerst in jaren. Eerst in mijn huisje thee gedronken en vlaai die hij had meegenomen, en toen een glaasje glühwein die ik had meegenomen. Ondertussen naar de vogeltjes buiten gekeken die af en aan vlogen omdat ik nog wat in mijn voedergaasje had zitten, en zitten kletsen.
Het was al donker toen we op de pont terug zaten.
Groetjes
rené
Laatste 25 Reacties