Inmiddels meer dan 5.504 blogs, 5.523 foto's en 7.705 reacties

Paas-IJ

Nooit gezien: windmolen-onderdelen vervoerd over het IJ.

Paas-ei komt dichter bij Pasen dan Paas-IJ, maar ja, wat hebben eieren überhaupt met de viering van de wederopstanding van Jezus te maken? Want dat wordt toch gevierd met Pasen?

Dus ik vond dat ik op deze bijzondere dag, die eigenlijk een diepere contemplatie verdient dan de focus op paas-eieren, best ook een blogje over het IJ neer kan zetten met foto’s van afgelopen week, waaronder en paar van gisteren. Als tweede (onzin-)optie dan, want eigenlijk is de eerste natuurlijk een bespiegeling over de wederopstanding van Jezus en de betekenis daarvan.

Daar kan ik het natuurlijk ook kort over hebben, het een sluit het ander niet uit. Ik ben katholiek opgevoed maar ben lang geleden uit die kerk gestapt en heb vroeger eigenlijk nooit de diepere betekenis gevoeld van het lijdensverhaal en de verrijzenis. Maar tegenwoordig kan ik het voor mijn gevoel beter in perspectief plaatsen. De verrijzenis van Jezus staat symbool voor de verrijzenis van het goddelijke in jezelf. En dat goddelijke is wat o.a. de Buddhisten de lotus noemen en de rozenkruisers de godsvonk: het ware Zelf dat door de identificatie met het aardse ik, met de materie en de wereld dus, zijn rechtmatige plaats is kwijtgeraakt. Het koninkrijk Gods is in uzelve, zei Jezus dan ook. Ik en de vader zijn één, daarmee hetzelfde aangevend.

Wat niet betekent dat de wereld betekenisloos is. Want paradoxaal genoeg is alles een uiting van de goddelijke oerkracht en in essentie dus één. al IS die uiting niet god. Geef de keizer wat de keizer toekomt, en de vader wat de vader toekomt, staat ergens in andere bewoordingen in de bijbel.

Zo begrijp ík het tenminste.

Groet

René

VANAF HIER DE FOTO’S VAN GISTEREN:

Krooneenden in het IJ, al zijn ze al een tijdje uit het ei. Ik zag ze gisteren op de terugweg van mijn tuin.
Mannetjes- en vrouwtjes-meeuw, wachtend aan het IJ op een (m)ei.
De Ayasofya, de Nikolaaskerk en de Oude Kerk.