Sneeuwstorm

Ik wilde iets anders dan de gebruikelijke “mooie” plaatjes van Amsterdam in de sneeuw maken vanochtend. Om mezelf daartoe te dwingen nam ik mijn sterke telelens mee, die haalt namelijk alles zo dichtbij dat je wel anders MOET gaan fotograferen. Het was toch af en toe wel even slikken als ik een ansichtkaartfoto aan mijn neus voorbij zag gaan, maar ik vond het toch een goede beslissing.

Bovendien, ALS ik iets heel erg moois zag kon ik het altijd nog met mijn mobieltje nemen. Maar eigenlijk heb ik dat niet eens vaak gedaan, je gaat toch anders kijken ook, met zo’n tele.

Mijn bedoeling was een beetje journalistiek allerlei facetten van dit weer te laten zien, de sneeuwstorm en wat dat voor invloed heeft op mens en dier. Ik heb er wel een ernstig slaaptekort door opgelopen.

Het was steenkoud en godezijdank kan je dat aan de hand van de foto’s ook concluderen. Ik bedoel, je kan zien dat het een heftig weertje was. En nu, dik in de middag, nóg is trouwens.

Groetjes

rené

Dan moet je toch jaren en jaren zo’n sleetje in je schuur hebben laten staan te roesten.
Er werd veel gefotografeerd. Ik kwam een Duitse jongen tegen waar ik een hele tijd mee heb staan praten over foto’s.
Nu ik dit schrijf hoor ik ook het authentieke sneeuwruimers-geluid vanaf de straat komen.
Ja je moet je wel goed aankleden met dit weer.
Oudezijds Voorburgwal
En de hond moet natuurlijk uitgelaten worden, weer of geen weer.
Met deze man heb ik ook even staan praten. Hij moet gezien hebben dat ik hem ook op de foto had want we kregen het er over dat foto’s van de stad interessanter zijn als er iemand op staat, een mens, want anders blijft het een beetje een dood plaatje. Leuke man trouwens.
De man van wie die benen zijn stond minuten lang de stuivende sneeuw te fotograferen.
Er werd veel afgestapt.
Vóór de Nikolaaskerk
Prins Hendrikkade
Het waren echt sneeuwstormpjes. Hier de Prins Hendrikkade vanaf de Nikolaaskerk
Geldersekade
Prins Hendrikkade