Leve het buitenleven
Gisteren weer ouderwets in bomen gehangen en op trappetjes gestaan in mijn tuin. Mijn hazelaar gesnoeid, rozenstruiken gehalveerd en een vlinderstruik bijna gedecimeerd. Die laatste staat middenin mijn tuin en nam veel zon weg voor de planten die er onder staan.
Ik voelde me bijna euforisch. Niet alleen door het mooie weer en het eindelijk weer eens lekker werken in mijn tuin, maar ook omdat mijn buurvrouw een enorme boom in haar tuin heeft laten weghalen. Dat ding was minstens tien meter hoog en benam mijn tuin ongeveer 1,5 uur avondzon in het hoogseizoen. Ik moest er door een andere buurvrouw op gewezen worden want ik had het niet eens gezien. Vaaglijk had ik wel gedacht: wat valt haar huis toch op in de winter, maar dat bleek dus te zijn gekomen omdat die boom eerst het beeld a.h.w. voller maakte zodat het huis in het drukke beeld wat wegviel, maar nu de boom weg is het huis alle aandacht opeist. Ik noem het met opzet huis en geen (tuin-)huisje want het is het grootste tuinhuis van het hele complex. Het wordt de eco-flat genoemd, ecologisch verantwoord maar enorm groot.
Na het werken heb ik nog een uurtje met de camera in de aanslag lekker zitten zitten en zo vanuit de luie stoel toch nog een paar vogels kunnen fotograferen, want het miegelde er van, ze hadden echt de lentekriebels. Meer vogels fotografisch gemist dan ik er zag, zoals bijvoorbeeld een goudhaantje, een roodborstje en een winterkoninkje, en de mezen wilde ik niet eens fotograferen, al zo vaak gedaan.
Groet
René
Laatste 25 Reacties