Ormos ons vakantiedorp

Jaren geleden heeft Sunny, die gedeeltelijk op Samos woont, mij eens een vissersdorpje laten zien wat klein en heel authentiek Grieks was, en waar praktisch geen toeristen waren. Pas toen wij er een paar weken geleden waren begon het een beetje te dagen dat dat wel eens het dorpje kon zijn geweest waar we ons appartement hadden gehuurd. Ik heb het aan Suny, die we af en toe zagen daar, gevraagd en het bleek te kloppen. Alleen was er wel het een en ander veranderd in die jaren.

Hetl was nog steeds een vissersdorpje, er lagen van die echt Griekse kleine vissersbootjes in het haventje, maar er lagen nu een heleboel luxe zeilschepen. En de vis die er gevangen werd was nu voornamelijk bestemd voor een aantal strand-restaurantjes voor de toeristen. Misschien omdat het nog geen hoogseizoen was, maar het was niet overweldigend druk met die toeristen. De restaurantjes waren ‘s-avonds nog niet voor een kwart gevuld, op ééntje na dan, die zat altijd vol. Sfeervol onder de bomen aan het haventje, snelle prettige bediening en werkelijk goddelijk eten. Daar zaten we dus altijd. Tot we eens in een restaurantje verderop, ook openlucht en onder tentzeil, terecht waren gekomen omdat in “ons” restaurantje een band speelde. Het was iets minder sfeervol maar met hetzelfde uitzicht op het haventje. Vanwege de goddelijke makreel daar zijn we er een paar keer terug geweest, maar behalve die makreel was alles eigenlijk NOG beter dan in ons restaurant.

Behalve de weg langs het haventje/strandje was er niks te zien in het dorp dat de moeite van meer dan een keer rondlopen rechtvaardigde. Die ene keer hebben we vooral de muurschilderingen gefotografeerd, vooral van boten, maar daar was die ene keer ook wel genoeg voor. Het strand van het dorpje was niks, dus we namen altijd de auto naar een of ander strand in de omgeving en waren dus alleen voor het slapen, het ontbijten op ons balkon en het diner ‘s-avonds in het dorp.

Dit zijn de foto’s die ik daar samen met Jan maakte.

Groetjes

René