Open ateliers Nieuwmarkt

Zelfje van mij en mij.

Op koningsdag was ik fotograaf Jan van Goor tegengekomen die toen vertelde dat hij met een foto-project “schaterende mensen” bezig was, en of ik even kon schateren. Ik zei toen dat ik dat wel kon faken maar dat je dan toch ziet dat het niet helemaal spontaan is, ik ben tenslotte geen toneelspeler. Maar hij vond dat ik het aardig deed en stuurde me later twee foto’s op en zei dat hij er eentje zou gebruiken voor zijn tableau van 16 schaterende mensen dat op de Open Ateliers zou komen te hangen.

Afgelopen zaterdag kreeg ik van een kennis, Patrick, een foto opgestuurd die hij gemaakt had en waar ik op stond, met de mededeling dat hij me gespot had zonder te zeggen wáár. Dat was een van de foto’s die Jan van Goor mij had gemaild. Dus toen wilde ik het natuurlijk zelf zo langzamerhand ook wel zien. Ik zocht op internet de kunstenaars op die aan de Open Ateliers meededen, en in welke straat die hun atelier hadden, maar daar stond Jan van Goor niet bij. Wel, en met een andere foto, in de aankondiging op internet als een van degenen die meededen, dus hing hij ook in de algemene ruimte met alle deelnemers. Dat was deze keer de synagoge in de Uilenburgerstraat. Gisteren ging ik daar naartoe en dacht: dan kom ik er wel achter waar zijn atelier is waar die schaterende portretfoto’s hangen. Maar ik was nog niet binnen of ik liep hem tegen het lijf, en hij troonde me meteen mee naar de bovenste etage waar het betreffende tableau bleek te hangen!! Daar is dus ook het zelfje, als eerste foto hier, gemaakt.

Ik vond het een stimulerende tentoonstelling, vooral wat foto’s betreft, maar daar ga ik alleen maar kort op in onder een paar foto’s van dit blog.

Wat ik achteraf het allerleukst vind is de foto van hem als fotograaf voor zijn “tentje” op bgg met een aantal schermen waar zijn foto’s op voorbij kwamen en hij lachend op staat. Want ja, dat sméékte natuurlijk om de bewerking die ik daarvan maakte en die de laatste foto van dit blog vormt.

Uiteindelijk ben ik geen ateliers gaan bezoeken want ik had al zoveel gezien dat ik het alweer genoeg vond. En het was zo warm dat ik naar mijn koelere tuin ben gegaan. Later heerlijk bij Spirit gegeten en ‘s-avonds dit blog gemaakt. Na middernacht met een glaasje witte wijn een uur op mijn balkonnetje gezeten in een kort broekje en een mouwloos T-shirt en gekeken naar de sterren en de passanten, zowel op straat als in de lucht (ik zag een paar satelieten): volmaakt gelukkig.

groetjes

rené

De synagoge. De dames vonden het niet erg dat ze er op stonden.
Dit soort dingen doe ik al af en toe maar wil dat vaker gaan doen: twee foto’s door elkaar heen laten schemeren. In dit geval de Oudeschans en mossen op beton.
Deze bewerking vond ik ook leuk.
Dit is een schilderij van Lucas Tulp, bijna een foto. Dit ZOU van een foto nageschilderd kunnen zijn. Stadsschilder Louis Visser maakt ook van die fotografische stadsfoto’s, maar die doet dat “live”, echt alsof het van een foto is gemaakt. Ik zei hem wel eens: maak toch een foto, dat gaat een stuk sneller.
Vanuit de synagoge.
De achterkant van de synagoge.
Hier, rond de synagoge waar je naar buiten kon omdat ze de achterdeur hadden open gezet, heb ik 40 jaar geleden allerlei ornamenten gefotografeerd van een of andere gemeentelijke dienst die daar opgeslagen lagen, ik herinner me prachtige druiventrossen.
Ja af en toe werd ik gestimuleerd tot eigen creativiteit. Spiegelingen, dat is waar ik o.a. van houd.
Hier dus ook van.
Zoiets wil ik ook gaan doen.
Jan van Goor voor zijn “tentje”

EN JA, IK KON HET NIET NALATEN OM DAAR WAT MEE TE DOEN, BEST GOED GELUKT VIND IK ZELF:

EN VOOR DE DUIDELIJKHEID:

DAT DE DRIE OORSPRONKELIJKE FOTO’S EEN BEETJE ONSCHERP ZIJN LIGT WAARSCHIJNLIJK AAN MIJN FOTO DIE IK VAN HET TABLEAU HEB GEMAAKT. DE FOTO’S VAN JAN ZIJN NAMELIJK ALTIJD HAARSCHERP.