Open ateliers in Noord
Eergisteren mijn fiets op de tuin laten staan omdat ik geen zin had om in de regen naar huis te fietsen, dus gisteren ging ik hem ophalen en bedacht dat ik niet met de metro maar gewoon lopend via de pont wilde gaan. En dan zie je veel meer zoals ook nu weer bleek.
Het begon al aan de noordkant van het IJ waar het voormalige Wilheminadok getransformeerd bleek in SEXYLAND. Toen ik daar nieuwsgierig naar binnen keek en een jongen aanschoot om te vragen wat het precies behelsde, kreeg ik een privé-rondleiding door het hele pand. Het verslag daarvan volgt een andere keer, want nadat ik het voormalige STORK-terrein had gefotografeerd, kwam ik bij een hal aan de Hamerstraat die onderdeel was van de open-atelier-route in noord. Die hallen gaan verdwijnen omdat er een woonwijk komt, dus zijn die even aan kunstenaars ter beschikking gesteld. Dat was ik trouwens helemaal vergeten, dat het weer zo’n weekend was. Ik vond het werkelijk een verademing weer eens kunst te zien, dat gooit toch altijd wat stofnesten overboord onder je schedeldak.
Nou zit ik tegenwoordig al gauw “vol” dus ik heb het bij die ene hal gelaten, ook al omdat ik er met goed weer IN ging en het regende toen ik er weer UIT kwam. Dus meteen naar mijn tuin gelopen. Gelukkig had ik wel een boekje meegekregen zodat ik toch ook van andere kunst kan genieten, al scheelt het wel wanneer je het in het echt ziet natuurlijk. Ik kwam de mij bekende kunstenaar Joram Baruch tegen die er met een drieluik hing (zie foto) en heb met drie andere kunstenaars gesproken, waarvan ik er 2 heb gefotografeerd maar niet degene die ik het allerinteressantst vond: Peter Smith. Die maakt enorme beelden van zwerfafval, hij noemt zichzelf DE ZWERFIELOSOOF. Toen ik hem zei dat hij zeker Bojan Slat moest kennen was zijn antwoord inderdaad bevestigend.
groetjes
rené
