Onze hondjes

Volgens mij zijn wij het meest hond-vriendelijke land ter wereld. Ik kan me althans geen land herinneren waar ik meer honden heb gezien dan hier. Het is bijna iets kultureels, waarmee ik bedoel dat het met de Nederlandse kultuur te maken heeft, de gezelligheidskultuur, de rustgevende verknussing. Maar misschien ook met het besef van het een zijn van mensen en dieren als allemaal behorend tot de aarde, denk ik er dan heel idealistisch bij.

Alle mensen in de buurt die een hond hebben kennen elkaar, het heeft iets heel sociaals. Alle hondenbezitters gaan ongeveer op dezelfde tijd naar buiten om hun lievelingetje uit te laten, en die komen elkaar dan tegen en blijven dan vaak even bij elkaar staan als de honden elkaar begroeten. Het gezamelijk hondenbezitten schept echt een band. Daar komt nog bij dat er hier tegenover een petshop is, en dat lijkt af en toe wel een cafe. Ik ben er soms wel eens jaloers op, maar dat betekent niet dat ik een hond neem.

Het idee dat je elke morgen vroeg op moet om die hond uit te laten!!!!! Ik ben totaal niet van het vroege opstaan. Gisterenochtend moest ik om 6.30 u. op omdat ze om 7.30 u. een nieuwe verwarmingsketel zouden komen plaatsen. Nadat ik het ketelhok had leeggemaakt, de gang doorwaadbaar en water klaargezet kwamen ze idd op tijd, maar de benedenbuurman was onbereikbaar en die ketels moesten vanwege het gemeenschappelijk rookkanaal tegelijk geplaatst worden. Dus het ging niet door, grrrrr. Ben de hele dag van slag geweest vanwege dat vroege uur, al moet ik erbij zeggen dat dat ook kwam omdat ik de nacht ervoor heel slecht had geslapen, dus dat stapelde zich op.

Vandaag wordt mijn tuinhuisje opgeleverd. Ik heb het al een week op verzoek van de renoveerder niet bezocht, dus ik ben erg benieuwd, vanmiddag gaan we het met een glaasje vieren, Jan gaat mee.

Groetjes

rene