Deze is op de tweede foto uitgebloeid en de knoppen zijn daar helemaal uitgekomen.
Gisteren weer eens een muisje gefotografeerd in mijn tuin. Ik zie ze weinig en als ik er een ontwaar dan is het haast onmogelijk om die te pakken te krijgen met mijn camera, maar gisteren dus wel. Weliswaar niet helemaal scherp, maar toch. Ik fietste naar huis met een glimlach van oor tot oor, ja echt waar, ik kan daar ontzettend blij van worden. Ik vind mijn tuin een Artis en Hortus tegelijk.
Voor de rest een beetje dezelfde bloemen, planten en diertjes, maar toch weer anders. De eerste en de tweede foto zijn ongeveer vanaf dezelfde plek genomen, maar met als tijdsverschil de bloeitijd van een roos.
Groetjes
rené
Rozen bloeien, rozen vergaan, maar mijn liefde voor die tuin van mij blijft altijd bestaan.
Zie je niet vaak.
De overdadig bloeiende planten die ik vorig jaar van Hanneke, medetuinder, kreeg in de vorm van vele bollen
Spirea
Ook in de tuin kan je schaduwfoto’s maken
De vuurstaart die ik ooit van Bill, medetuinder, kreeg doet het bij mij, en trouwens overal op het complex, heeeel goed.
Gisteren, net voordat ik dat muisje fotografeerde, en nadat ik daar gespoten had.
Vrouwenmantel.
Beetje vreemd, dacht ik, voor zo’n beestje om daar op die plek zo stil te blijven zitten. Maar het was toch heel begrijpelijk, want hij was dood.Hij bleek geen pootjes meer te hebben, rara.
Wesp in vuurstaart
Wesp dichterbij.
Gisteren: beetje dikke spitsmuis, volgens mij in verwachting. Was dus ontzettend blij hem bezig te zien, heel even maar.
Ik heb een soort rotstuintje gemaakt vorig jaar, en dit jaar is dat aardig intact gebleven.
