Napolitanen

Geplaatst op door

Ik let altijd wel op wie ik fotografeer en dan later nog eens wie van de gefotografeerden ik laat zien. Ruzies, ongelukken, dubieuze types of genante situaties laat ik in elk geval nooit zien, vooral in Napels heb ik me daarbij aardig ingehouden. Maar ik wilde toch wel graag een indruk geven van de mensen, dus deze keer toch twee foto’s van daklozen en een foto van twee mannen op scooters waarbij ik tijdens het fotograferen nog eens extra de indruk wekte dat ik toeristisch bezig was en iets anders, heel bijzonders, aan het fotograferen was. Dat laatste was trouwens in zekere zin ook het geval, want het huis waarvoor ze stonden zag er heel interessant uit. Dat ik het toch spannend vond was omdat ik, de maffia indachtig waar Napels berucht om is, de uitstraling van die twee een beetje dubieus vond. Maar dat hoeft dus helemaal niks te betekenen, ik kan het echt fout hebben.

Napolitanen hebben werkelijk een eigen karakteristiek, ze zijn rechtstreeks en leven uit hun hart, dat is althans de naam die ze schijnen te hebben. Nou, wij maakten dat twee keer mee in restaurants met kelners. Wij zaten ergens op een terrasje om te eten en Jan bestelde een voorafje voor hem, ik wilde niks, en daarna een hoofdmaaltijd voor hem en mij met de uitdrukkelijke wens de hoofdmaaltijden NA zijn voorafje te serveren. Voor de zekerheid was hij nog eens naar binnen gelopen om dat te bevestigen, hij spreekt goed Italiaans. Maar hij had nog geen hap genomen of zijn maaltijd werd gebracht. Hij stuurde die terug en de kelner was woest. Hij liet later de maaltijden door iemand anders brengen en stond een paar meter van ons vandaan kwaad te wezen. Ik dacht: daar ga ik wat aan doen. Nou was er vlakbij een enorme muurschildering van een heilig uit zijn ogen kijkende jongeman, en ik wenkte de kelner alsof er niks gebeurd was en vroeg hem wie die man was. Hij ontdooide helemaal, het bleek een bisschop die in de derde eeuw na Christus had geleefd en enorm belangrijk was geweest voor Napels. Hij vertelde honderduit en toen we wilden afrekenen kregen we een limoncello van hem. En bij het weggaan een hug!!!

Groetjes

René

Was ophangen met sigaret.
Ik weet niet waarom, maar was ziet er altijd heel leuk uit.
De vuilcontainers zaten altijd overvol, en de brommertjes scheurden dat het lieve lust was.
Af en toe zag je er religieuzen, dat zie je in Nederland bijna nooit meer, zeker in Amsterdam is het een zeldzaamheid.
Ook hier mag je kennelijk binnen niet roken. Op stations wel, en dat werd flink gedaan. Volgens mij wordt er in Italië meer gerookt dan hier.
Voor de kerktrappen langs met taart.
Fantastisch huis.
Ook dit zie je in Amsterdam praktisch nooit.
Vissers bij de haven.
Speciaal selfie.
Aan de haven.
Lekker zacht aan de haven.
Weinig honden daar over het algemeen.
In het openbaar vervoer moet je nog steeds een mondkapje dragen.
Voor een bank was het hele front van koper, en ja, dat moet gepoetst worden.
Veel daklozen.
Op het grootste plein van de stad.
De man in die outfit werd door toeristen gevraagd of hij een foto van hen wilde maken met hemzelf er op, en dat deed hij dus. Ik was er trouwens niet op bedacht dat Napels eigenlijk redelijk toeristisch is.
Gezelschap.
Delen