Naar het landje van Geijsel
Het werd te mooi weer gisteren om binnen te blijven, dus toen ben ik maar weer op mijn vouwfietsje gestapt en via de Amstel, Ouderkerk en een stukje Waver naar het landje van Geijsel gereden.
Voor degenen die niet weten wat dat is: een groot weiland dat elk jaar onder water gezet wordt ten behoeve van vogels, om er te fourageren. Door dhr. van Geijsel.
Het is nog vroeg in het seizoen, maar het was al aardig vol. Niet verschrikkelijk veel soorten, maar vooral grutto’s waren er bij honderden. IJslandse en “gewone, Nederlandse”. Het verschil is overigens niet zo groot. Verder zag ik scholeksters, wintertalingen, slobeenden, kievieten, gewone eenden, smienten, meeuwen en werd er een wulp gehoord. Die laatsten komen in groten getale na zessen om er te gaan slapen, hoorde ik van een kenner waar ik mee in gesprek raakte, maar toen was ik al thuis.
Het was de eerste echte lente-dag en dat was te merken, het was langs de Amstel druk druk druk. Vooral race-fietsers, opvallend veel vrouwen, en lopers, maar ook roeiers en rolschaatsers zag ik. En gewone toerfietsers zoals ik. Het leek wel of iedereen achter de voordeur op een signaal had zitten wachten.
Groet
rené
