Naar de Warmoesstraat en Zeedijk
Het plan was een blogje te maken van pandjes in het wallengebied waar ik ooit voor d’OudeBinnenstad foto’s voor heb gemaakt, maar omdat ik zoveel andere dingen tegen kwam wordt het breder. De eerste 2 foto’s zijn nog van de Zwanenburgwal waar ik langs liep na mijn Waterlooplein-sessie. Vervolgens 7 foto’s van de Warmoesstraat, niet alleen van bedoelde pandjes maar ook van een man die een derde oog op zijn bril had gemonteerd. Daarna de Zeedijk, waar ik het prachtige stel dat ik op het Waterlooplein had gefotografeerd op het terras van Casablanca zag zitten, weer sprak en opnieuw fotografeerde.
Maar aan een tafeltje verderop bij Casablanca zat de vorige eigenaar ervan, Wim. Hij herkende me niet maar had mijn telefoonnummer gevraagd op de Hartjesdag omdat hij in Zandvoort ook zoiets als Casablanca heeft opgezet en wilde dat ik daar eventueel met de zingende zaag iets zou doen. Plus dat hij wilde weten waar ik die zaag had gekocht. Hij had me toen op de hartjesdag zien optreden, vandaar dat hij me niet herkende. Ik dacht dat hij de organisator was geweest en vroeg hem of ik de prijs nog in ontvangst mocht nemen, ik had het gewonnen namelijk maar was voortijdig weggegaan, en me alleen als Viktoria Normaal ingeschreven, dus niet traceerbaar. Nee, dat had hij andere jaren wel gedaan maar daarvoor moest ik nu bij iemand anders zijn, en die zag hij deze week en zou hem mijn telefoonnummer doorgeven.
Hij vertelde dat hij circusdirecteur was geweest en in die hoedanigheid op de aprilfeesten op de Nieuwmarkt het circus had georganiseerd waar op één dag ook buurtgenoten konden optreden. O, dan kent u zeker Bep de Gier? Jazeker die deed vaker mee. Bep was bewoonster van Flesseman toen ik daar werkte. Ik zie haar nog binnenwaggelen, tegen een deurpost leunen en met dikke tong zeggen: OORZAAK: DRANK.
Na nog een drankje bij mijn favoriete barkeeper Jeldrik in de Queenshead te hebben gedronken kwam ik bij café de Zon terecht omdat ik de familie van de Velde daar op het terras had gefotografeerd voor de krant. Renéheee, werd er geroepen. Het was Wim die daar zat, een van de 2 vorige eigenaren van de Anco op de OZ-voorburgwal. Hij vertelde hoe het gegaan was met de andere vorige eigenaar Kees, zijn hartsvriend die ik goed kende en die drie weken geleden is overleden. Hij had al lang gezondheidsproblemen, is maar 71 geworden. Er komt nog een afscheid in het Paleis van de Weemoed.
Nou, het was me het dagje wel, afgelopen maandag. Ik heb de laatste tijd het gevoel dat alles met alles te maken heeft, ik voel echt verbinding. En ben daardoor zelfs communicatiever geworden dan ik toch al was.
Groetjes
rené
Dit zijn foto’s voor het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis.
Bedankt voor wat ik als compliment opvat. Maar er worden tegenwoordig ZOVEEL foto’s gemaakt dat ik niet denk dat ze daar op die van mij zitten te wachten 🙂