Hij mag dan wel flink zijn, maar hij wordt ervoor betaald. Ik was onbetááld buiten in de kou, en vond mezelf dus toch iets flinker. Op een gegeven ogenblik waren mijn vingers zo ijskoud dat ik bijna niet meer op mijn camera-knopje kon drukken, en zelfs mijn camera hield er even meer op,
Ik word een beetje standaard om 7.00 u. wakker, zet dan een blogje en ga weer terug naar bed. Zo ook gisterenochtend, maar nu kon ik absoluut de slaap niet meer vatten. Dus ik besloot de mist in te gaan.
Tot op het bot verkleumd kwam ik 1,5 uur later 10 minuten te laat bij mijn wekelijkse koffie-afspraak, want als ik fotografeer raak ik alle tijdsbesef kwijt. En in de mist natuurlijk helemaal, die schept een onbestemde atmosfeer van stilte, eenzaamheid en eeuwigheid, je raakt een beetje gedesoriënteerd.
Bovendien had ik ook nog eens niet gegeten.
Dit is het eerste deel van de foto’s, daarom de titel Mist 1. Maar of er een tweede deel komt is natuurlijk maar zeer de vraag. Qua materiaal kan het makkelijk, dat wel, maar of ik zin heb is een tweede, of géén tweede.
Groetjes
rené
Waiting for connection.
De Horeca blijft CLOSED.
Niet iedereen vond dat erg.
Het heeft ergens ook wel iets gezelligs als je het met het juiste perspectief fotografeert.
Tassen zelfstandig op weg naar het Waterlooplein, onder toeziend oog van de buurt-schildpad.
Dakterras op een woonboot..
Wasdag.
Openbaar toilet.
Kromme Waal/Binnenkant.
Oosterdok
Montelbaanstoren
Holland, de toekomst tegemoet
Hollend, de toekomst tegemoet.
Ook onderweg, naar het Conservatorium denk ik, dus een stralende toekomst tegemoet.
Prachtige ochtendsfeer! Herkenbaar, dat verlies van tijdsbesef tijdens het fotograferen!
Ja echt hè, gebeurt bijna elke keer.