Bijna ondoenlijk om te fotograferen want het was vrij donker en ik kon natuurlijk niet flitsen vanwege de spiegeling, maar laat hem toch zien: ze zaten tegen een ruit van mijn tuinhuisje.
Mijn tuin is nog nooit zo wild geweest als dit jaar. Ik moet vaak snoeien omdat het ergens weer uit de hand is gelopen, eergisteren de wilde kers en een van de vlinderstruiken, met gisteren de finishing touch. Die budleia was voor een deel toch al uitgebloeid en er zaten geen bijen en vlinders op de nog overgebleven bloemen omdat het slecht weer was, pas toen de zon in de loop van de middag tevoorschijn kwam waren ze er weer, maar toen was ik al klaar..
Elke keer vind ik het weer moeilijk om weg te gaan uit mijn tuin. Hij is mijn verbinding met de aarde-energie en hij vervult me echt met ontzag voor de schepping. Als ik zie wat er allemaal op die tweehonderd vierkante meter gebeurt…….Ik heb er dit jaar nog niet geslapen maar ga dat voor het einde van het seizoen zeker doen. Ik vind dat altijd wel een gedoe met eten en nu met Corona beperk ik het eten liever helemaal tot mijn thuis-huis.
Groetjes
rené
Vanaf deze kant iets scherper.
Mijn tuinschatje.
Ooit gekocht en hij blijft het doen in mijn met tuinaarde gevulde houtwal.
Sfeerbeeldje.
Dit zijn luizen die normaal in een klodder spuug-achtig vocht zitten, voor het eerst zo vrij gezien.
Deze zie je overal in natte omgevingen in de natuur, waar ik hem ook uit gehaald heb jaren geleden.
Mijn tuin krijgt al herfstige trekjes!
Jaren niks gedaan en opeens krijgt hij weer een bloem, ooit van mijn tuinbuurvrouw Ellie gekregen.
De rozen worden door de vlinders alleen als rustplaats gebruikt.
Eerst knippen dan pas kijken wat voor beestje het is, dat doe ik altijd want ze zijn meteen weg. Deze bleef zitten, maar het bleek ook geen beestje te zijn.
Zo zag ik hem eerst, ik dacht dat ik hem nooit van de andere kant zou kunnen fotograferen.
Maar met langzame bewegingen en met mijn hoofd omlaag fotograferend is het toch gelukt.
De hibiscus staat weer in volle bloei, althans deze paarse. De witte komt later, net als bij de vlinderstruiken waar de witte ook later zijn.
Een haarcrobaat.
Op een klein deel van een vingerkootje
Vierkante stengels.
Exemplarisch plaatje voor mijn wildtuin.
Wilde geraniums. Deze paarse bloeit maanden, zijn witte broertje maar een keer.
