Mijn tuin: de stand van zaken

Twee jonge duiven in mijn berk naast het nest waar ze geboren zijn.

Niet zozeer vanwege mooie foto’s maar om iets uit het gewone tuinleven te laten zien.

groet

René

Duivenkak onder de duiventak. Het wordt weer tijd een oude parasol op te zetten. Ik vind die vaak bij het afval, niet de besten natuurlijk, maar ik laat die dan het hele seizoen open staan en op het laatst gooi ik die weg. Dat gebeurt elk jaar.
Een van mijn houtwallen, links van het afdakje. De planten middenin staan op ongeveer 1,5 meter hoogte. Ik gooi namelijk grond op de takken van de houtwal. Uiterst links in de hoek zie je nog een stukje bruin: dat is koffiedik. Ik verzamel al een jaar koffiedik om daar cantharellen op te gaan kweken. De eerste keer dat ik er cantharellen-broed doorheen mengde kwam er niks op, waarschijnlijk omdat het al te koud was en ik te laat was dus. Ik weet niet of ik dit jaar nieuw broed ga kopen of dat ik kijk of het nu wel opkomt, tenslotte kunnen paddestoelen ook heel wat hebben in de wilde natuur.
Vorig jaar een paar takjes Weigelia zo in de grond gezet en zowaar: drie hebben toen wortel geschoten, en nu na de winter zijn er nog 2 over. Deze heb ik een paar dagen geleden verplaatst en dat heeft hij overleefd.
Behalve de mierikswortel waar de bij aan snoept zie je veel groen en de knoppen daarvan, dat worden kleine witte bloempjes. Ik heb dat uit het bos gehaald en het woekert als een gek, maar het verdwijnt na de bloei volledig.
Ik vertelde al dat ik de afgebroken takken van een wilgje midden in mijn tuin liet liggen en daar grond overheen heb gegooid. Gisteren zag ik dat een varen zich daar doorheen een weg naar het licht heeft gevochten.
Dit plantje heb ik 2 jaar geleden gekocht voor in een houtwal maar inmiddels gewoon in de tuin gezet. De voorkant bleek eergisteren van het licht afgewend, alsof hij de zon op de knoppen wilde laten schijnen.
Zelfde plantje vanuit dezelfde hoek genomen, maar nu dus normaal naar het licht toe.
Ja ik word in de gaten gehouden.
Pimpelmees met snor.
Onkruid dat ik laat staan omdat er veel wespjes en bijtjes op de onooglijke bloempjes afkomen.
Pas opgehoogde houtwal, was wel een halve meter gezakt, dit is ongeveer op ruim een meter hoogte. De wolfsmelk (achterin met die langwerpige blaadjes) kwam spontaan naast een roos op, maar heb hem daar weggehaald omdat het een giftige plant is en dat lijkt me niet goed voor die roos. De plantjes daarnaast zijn allemaal woekeraars, goed voor in de houtwal.
De kersenboom die deze bloesem geeft heb ik alleen voor de steun van een aan te schaffen hangmat geplaatst. Ik snoei hem bijna elk jaar enorm, maar hij heeft nog nooit zoveel bloesems gegeven als dit jaar. De kersjes zijn zuur.
Naast de kievietsbloem een wilde hyacint, die laatste woekert ook enorm door de hele tuin.
Wildtuin, getemperd in die hoedanigheid door het gazonnetje.
De clematis grijpt zich vast aan de krulhazelaar.
Middenin zie je de afgebroken wilg heel goed liggen. En midden-achter dat woekerende groen waar witte bloemetjes in komen waar ik het hierboven over had. Groeit ook door het gras heen maar daar hou ik het kort.