Mijn wildtuin loopt een beetje uit de hand. Zo langzamerhand moet ik toch de zaak een beetje inperken, elke keer dat ik er ben moet ik wel snoeien.
Maar leuk blijft het, ook al is er momenteel weinig kleur, als je goed kijkt is er namelijk altijd wel wat te zien.
En te fotograferen.
Veel foto’s zijn van vorige week zondagochtend, toen ik er extreem vroeg was. Ik kreeg toen echt helemaal het idee dat ik in het regenwoud zat: nat, warm, en alleen vogelgeluiden, vooral de halsbandparkieten in mijn berk maakten het compleet.
Groet
rené
In mijn berk.
Een insect dat een spin aanvalt, en de spin probeerde te vluchten maar tevergeefs. Dat ronde gedeelte onder het insect is de spin, op de volgende foto beter te zien.
Als een roofdier een prooi verschalkt blijft er meestal weinig van de prooi over, maar de spin bleef aardig intact, ik denk dat hij alleen van zijn sappen is ontdaan. Maar heel veel verschil is dat niet, want even dood.
Een halve pinknagel groot.
Idem
Sisyfusarbeid: een behoorlijk zandbergje, ter grootte van een molshoop, maar dan wel door mieren gemaakt.
Vrouwenmantel.
Rode mier.
Wilde kersen, heel zuur.
Wat een schatje hè, niet meer dan een vingerkootje “groot”.
Ik heb het al vaker geschreven geloof ik maar ik blijf het een waar paradijs noemen!
Het IS het!!!