Mijn lentetuin en Corona

Geplaatst op door
ieder jaar bloeit in mijn tuin 1 witte en 1 paars-gestippelde kievietsbloem. Je zou toch denken: dat breidt zich uit in de loop van de tijd, niet dus.

Dit tuinblogje had ik net klaar op maandag toen in de avond bij mij een Corona-besmetting manifest werd. Op twee uurtjes in de vroege dinsdag-ochtend na, en ergens nog een half uurtje rond een uur of 5, heb ik niet geslapen omdat ik aan een stuk door moest hoesten. In het begin dacht ik dat het mijn “normale” slijmprobleem was, maar daarvoor waren er toch teveel verschillen en was het bovendien erger.

Jan had het op zondag gekregen en aangezien we op zaterdag uitgebreid bij mij hadden gegeten dacht ik wel dat er voor mij geen ontkomen aan zou zijn, en inderdaad. Het voordeel dat we allebei Corona hebben is dat je samen iets kunt doen en niet 5 dagen alleen op je woning hoeft te zitten, ik heb immers een tuin en Jan een auto, zodat we zonder een risico te vormen voor anderen daar konden vertoeven, mondkapje op op het tuinpad ernaartoe. Dat gebeurde gisteren-middag, en was een hele opluchting. Vooral voor Jan want die had al 2 dagen thuis gezeten met het vooruitzicht van nog 3 dagen in zijn eentje op dezelfde plek. Hij heeft een mooi huis, maar toch. Ik was wel wat appeliger dan hij, maar vond het toch ook erg rustgevend.

Vannacht veel geslapen al werd ik om het uur wakker, maar dat was dus al een hele vooruitgang bij gisteren. Ik heb me wel helemaal volgestouwd met codeïne en paracetamol want anders was dat niet gelukt. Ondanks de codeïne raak ik die kriebelhoest niet kwijt, en mijn hoofd is nog wollig en mijn ogen voelen “dik”, maar ziekenhuis of zelfs ic is totaal niet nodig, al ben ik er nog lang niet van af.

Dit zijn de foto’s van de dag ervoor, morgen komen die van gisteren.

Groet

René

Ook zoiets als bij die kievietsbloem: weer alleen maar 1 trosje bloemen en 2 bladeren bij deze plant.
Die ene paarse dus.
Mijn clematis was bij de laatste storm zeer gehavend geraakt, ik moest hem op hoop van zegen een wilgje in leiden, met oude fietsbanden vastgemaakt, het zag er niet uit. Maar hij heeft het begrepen en klimt nu op eigen gelegenheid verder. Net zoals die wants trouwens, zag ik pas op de foto thuis.
De beroemde blauwe druifjes eter.
Op een van mijn bankjes.
Pril gebroken hartjes
Ik zag liefst drie kikkers tegelijkertijd in mijn “vijvertje” (een witte plastic bak).
Zes tulpen staan al in bloei, er volgen er een paar meer.
Veel kersenbloesem. Geeft kleine zure kersen waar de halsbandparkieten gelukkig dol op zijn.
Rodondendronknop
Daslookbloempjes.
Vink
Ontluikende varen.
Dit vond ik wel intrigerend: de wesp is duidelijk leeggegeten. Waarschijnlijk door een vogeltje.
Die ene witte kievietsbloem van onderen.
Lijkt op de volgende maar heeft een brede snavel.
Bijna hetzelfde als de vorige maar heel andere snavel.
Delen