Gisteren de hele middag in de tuin geweest, van de zon genoten en kleine klusjes gedaan. Er is altijd veel te doen, het meeste snoeiwerk is wel klaar maar de bankjes moeten allemaal gerenoveerd, als dat tenminste nog mogelijk is want ik zakte gisteren door een totaal verrotte plank van niet eens de bank die er het ergst aan toe is. En het huisje moet ook zodanig hersteld dat het ’t nog een paar jaar kan uitzingen, het verzakt en ziet er niet meer uit. Maar ja, ik ben meer van tuinen dan van huisjes, dus dat huisje kan al jaren eigenlijk niet meer. Ik heb wel hout verzameld, maar het komt er gewoon niet van.
Dat mag de pret echter niet drukken, en dat doet het dan ook niet.
Foto’s bijna allemaal van gisteren, ook de zingende merel. Die heb ik vanuit mijn tuin gefotografeerd maar hij zat aan de rand van het Vliegenbos.
Groetjes
rené
Veel groen, maar de kleuren zijn er wel degelijk, al komen ze beter uit als je ze individueel fotografeert.
Gebroken hartjes.
De eerste vlinder die ik dit jaar kon fotograferen
De perenbloesem. Ik hoop dat ik dit jaar minstens één peer kan oogsten.
De eerste tulp komt er aan.
Wat doet zo’n hommel daar nou op het gras………( ja mijn gras is niet je dat)
Wolfsmelk
Pimpelmees in mijn hazelaar.
De camelia heeft het nog nooit zo goed gedaan.
Varen, een paar dagen geleden genomen, ze zijn nu allemaal al bijna helemaal afgerold.
Een van de weinige hulstbloemen dit jaar.
Deze lente bloemetjes zijn na een aantal jaren afwezigheid weer terug.
Dit is de oostelijke zijkant van mijn tuin, hij begint vanaf de stomp en gaat dan twintig meter verder.
Vanaf de plek hierboven, waar je de zijkant van mijn tuin ziet, zag ik deze citroenvlinders in de tuin van een buurvrouw fladderen boven haar afscheiding met het Vliegenbos.
Die aardhommel , koningin, heeft de winter overleefd om opnieuw n aantal jongen groot te brengen. Soms zie je de opening wat gecamoufleerd