Leiden: Ralph van Raat speelt Keith Jarret

Of ik wel eens van Keith Jarret gehoord had?

Nou Leo, The Köln Concert (1973) van hem is de cd die ik veruit het meest gedraaid heb, ik denk meer dan duizend keer. Nog steeds luister ik er zeker twee keer per maand naar, en ik kan er heerlijk op dansen. Het is trouwens de best verkochte jazz-plaat aller tijden. Ik kreeg hem pas in de cd-tijd, dus veel later dan dat hij uitkwam, maar dat heb ik inmiddels qua luister-uren wel ingehaald. Of misschien kan ik beter zeggen: qua dans-uren.

Nou René, dan komt het prachtig uit dat ik jou bel!!!! Wij gaan namelijk naar Leiden naar een hele goede pianist, Ralph van Raat, en die speelt het Köln Concert!!! En we hebben een kaartje over want Joost kan niet.

WOOOOOOOOOOOOOOOOOOW

Woensdag was het zover, om 20.15 u. was de aanvangstijd maar we waren al om 15.00 u. in Leiden, om een beetje door de stad te slenteren. In Amsterdam had ik kletsnatte voeten gekregen omdat ik in een hagelbui terecht was gekomen voordat ik het station bereikte, dat was wel een minpuntje. Op het station in Leiden heb ik in de Hema 5 paar sokken gekocht en het eerste paar in de winkel aangetrokken. Het tweede paar in een café waar we een uurtje hebben gezeten omdat het weer was gaan regenen, daarna bleef het droog trouwens. We hebben nog lekker in Bistro Noroc gegeten vóór het concert.

En toen het concert. Ik waande me in een droom. We zaten op de tweede rij en konden goed zijn handen over de toetsen zien gaan. Af en toe hield ik mijn ogen dicht, dan weer open om te beseffen dat het echt waar was, dat ik het live hoorde, ZO goed was het. Het liefst had ik natuurlijk Keith Jarret in 1973 in Keulen gehoord, dat zou goud geweest zijn, maar dit was beslist zilver. Hoe hij het voor elkaar had gekregen weet ik niet, maar hij deed het: een improvisatie-stuk waar waarschijnlijk geen noten van zijn uitgeschreven precies zo naspelen. Fabuleus. Staande ovatie.

Ik heb het hier wel eens verteld, daarom in het kort deze anekdote. Ik vertelde in de Queenshead eens tegen een jongen dat ik net een verhaal over Keith Jarrets’ Köln Concert had gehoord, en die antwoordde: ken je het verhaal van de begin-noten? Dat zijn de noten van de pingel waarmee de mensen in de schouwburg van Keulen gemaand werden om naar hun plaatsen te gaan, als je de cd héél hard zet kun je de mensen horen lachen!! Ik had die cd honderden malen gehoord maar DAT nog nooit, het was het eerste wat ik deed toen ik thuis kwam, en JAAAAA!!!! Magisch.

Groetjes

rené

PS: ik had met opzet mijn camera niet meegenomen, maar ja, wel mijn mobieltje, en ja, je bent fotogek of niet.