Hoofddeksels in het derde decennium van de 21ste eeuw

Dit is een tijd van resetten, opruimen, bewustwording. En wat wórden we geholpen op onze weg naar bewustwording!!!!

Om met mijn eigen omstandigheden te beginnen: die wijzen allemaal in de richting van het opdoen van nieuwe inzichten, of eigenlijk meer naar een dieper voelen van de inzichten die ik intellectueel al had, alsof ze meer verankerd worden in mijn wezen. Of misschien is het nóg beter om te zeggen dat er allerlei dingen wegvallen zodat ik dichter bij mijn wezen kom.

En de omstandigheden die tot dat soort ervaringen leiden zijn vaak niet van de meest plezierige soort. Zo ben ik eigenlijk al maanden aan het rommelen met mijn gezondheid. Een tweede keer corona gehad, toen verkouden en pal daarop opnieuw, met als gevolg een bronchitis. Gevoegd bij het slechte weer betekent dat dat ik ongebruikelijk vaak thuis ben deze winter. En dat betekent: tijd om na te denken, of beter gezegd, tijd om te voelen hoe het zit. Ik had al lang het idee dat ik een soort retraite nodig had, en daar werd dus op zo’n manier voor gezorgd. Daar komt bij dat ik geen intensieve vriendenkring heb en dat ook Jan, die ik het vaakst zie, nog eens een maand weg is, zodat ik ook daardoor extra op mezelf ben aangewezen. En ik moet zeggen: het werkt prima uit.

Ik word me steeds bewuster van het feit dat wat ik DOE ik niet BEN. De ervaringen die je in dit leven opdoet heb je nodig, maar als je je er niet mee identificeert heb je een openheid om andere noodzakelijke ervaringen toe te laten die er misschien totaal niet op lijken, zodanig zelfs dat andere mensen die jou WEL geïdentificeerd hebben met wat je doet je niet meer herkennen. Hoewel die verandering bij mij nog (?) niet manifest is, voel ik wel de openheid voor veranderingen in mezelf, bijna of die veranderingen al plaatsgevonden hebben. En daarom zie ik wel de richting waarin de ontwikkeling gaat en die misschien ook concreet zal worden in mijn leven. En dat is bewustwording van het feit dat we allemaal één zijn en dat onze gemeenschappelijkheid DE LIEFDE is, onze oerbron. Ik heb al eens verteld dat ik een lichtervaring heb gehad waarin ik in licht terecht kwam dat LIEFDE IS, en dat was een ervaring die ik al zo’n pakweg 25 jaar met me meedraag als een kostbaar goed.

Ik zou dit allemaal niet zo expliciet neerschrijven als ik het gevoel had dat dit een puur persoonlijke ervaring is, maar dat is het niet. Wel natuurlijk de manier waarop ik dit alles onderga, maar niet qua inhoud. Ik kom er de laatste tijd steeds meer achter dat we in een overgangstijd leven waarvan hetgeen ik zelf meemaak onderdeel is. Ik voel dat voor een deel zelf, maar het komt ook door wat ik lees en vooral aan filmpjes van spirituele leraren op youtube zie. Je hoeft maar de naam van een leraar in te tikken of je ziet iets waar je wijzer van wordt of waardoor je bij de les blijft, ik vind dat echt een enorme verworvenheid van deze tijd. Zo kijk ik vaak naar Adyashanti, Rupert Spira, Eckhart Tolle, Mooji en de laatste tijd ook naar de Australiër Jason Gregory. En om de periode waarin we leven beter te begrijpen bezoek ik af en toe ook astrologische sites, en die wijzen allemaal naar hetzelfde: we gaan richting het aquarius tijdperk en worden met name in DEZE periode kosmisch enorm geholpen om bij onszelf de knop om te zetten.

Een ander hulpmiddel heb ik al eens genoemd maar doe dat nog een keer: er zijn tientallen filmpjes op youtube van mensen die een bijna-dood-ervaring hebben gehad. Gisteren zag ik er weer een en, hoewel ze heel verschillend zijn hebben ze één ding gemeenschappelijk: degenen die het meemaakten vertellen allemaal dat hun leven sindsdien totaal is omgegooid. En ze hebben het bijna allemaal over het gevoel van thuiskomen. Ik weet niet of anderen dat ook hebben, maar het lijkt wel of die ervaringen overdraagbaar zijn: ik heb nu al een paar keer bij het zien van zo’n filmpje dat onbeschrijflijke gevoel van thuiskomen gehad dat met niets hier op aarde te vergelijken is.

HIER is de link naar die laatste NDE, Near Death Experience, die ik zag. Voor zover ik het weet zijn het allemaal Engelstalige sites, deze ook, maar misschien heb je ze ook in het Nederlands.

En wat heeft dat allemaal met dit blog over hoofddeksels te maken? Nou, één aspect van wat ik hierboven beschrijf is dat je ballast overboord gooit, dat je opruimt, letterlijk ook. En daar hoort dit ook een beetje bij: ik heb allerlei mapjes met onderwerpen, en die moeten maar eens gebruikt worden waarna ik met die onderwerpen hoop te stoppen. Je kan niet eeuwig met hoofddeksels, schaduwen of hondjes bezig blijven. Gek genoeg heb ik dat gevoel nog niet met FOPTO’S, misschien omdat DAT meer met creëren te maken heeft. En gisteren was ik voor het eerst sinds lange tijd weer in mijn tuin en kon niet ophouden een roodborstje te fotograferen.

Groetjes

rené