Het lichaam als kunstwerk
Veel mensen zien er tegenwoordig schitterend uit, maken van hun lichaam een kunstwerk. Vroeger had je het levende kunstwerk Fabiola, maar ik heb de indruk dat er meer mensen nu zo over hun eigen verschijningsvorm denken. Maar behalve voor kleding gaat dat vooral op voor tattoos, dat is onomkeerbaar en dus zo wordt het lichaam helemaal een “piece of art”.
De hele dag lopen die kunstwerken hier voorbij, ik hoef echt niet naar een museum. Vanuit mijn woning zie ik al dat fraais met grote waardering aan, hoewel ik toch ook af en toe andere dingen doe hoor dan vanachter de geraniums naar buiten kijken.
En hoe meer ik het zie hoe meer ik zelf een beetje losser word in wat ik draag. Het meedoen aan de Hartjesdagen van de laatste drie jaar is daar echt een voorbeeld van, ik durf nu meer te dragen dan effen grijs en donkerblauw. Wat trouwens niet betekent dat ik een hang heb naar dameskleding, integendeel, maar ik doe daar echt niet moeilijk over als de gelegenheid zich voordoet. Al ben ik nog niet toe aan tattoos.
Groetjes
rené
Zelfs mooie tatoos vind ik lelijk. Ik kan er maar niet aan wennen.
Met dubbel tt