Hartjesdag maandag 19 augustus 2024

Geplaatst op door
Voor de tempel op de Zeedijk.

Jaaaaa, dat was weer leuk gisteren. Deze keer zonder zingende zaag en ook buiten de competitie om want ik had het de laatste twee keer gewonnen en vond dat meer dan genoeg. Ik had wel mijn geluidsboxje bij me waarmee ik een liedje kon zingen, maar vond het erg relaxt om dat niet bij elk juypunt te hoeven doen want ik deed toch officieel niet mee. En uiteindelijk heb ik het helemaal niet gedaan, gewoon niet zoveel zin in. Ook al trouwens omdat ik niet echt goed bij stem was want ik heb er al een hele week hoesten op zitten.

Ik was samen met Jan en die maakte de foto’s. Hij had er zoveel dat ik hem gevraagd heb alleen maar de foto’s met mij er op te sturen die hij gemaakt had, en zelfs daar kon ik tot aan de rand een heel blog mee vullen. Twintig is altijd het maximum voor 1 blog.

Weer veel bekenden tegen gekomen, hoewel ik ook een aantal mensen die ik ken heb gemist. Het was druk maar niet onverdraaglijk vol, alleen bij café het Mandje stond een menigte waar je doorheen moest, daar traden traditiegetrouw artiesten op vanaf de eerste etage. Een van de jury-punten was daar pal naast, en ik herinner me van vorig jaar dat dat niet te doen was om daar als deelnemer iets voor de jury te doen, ik dacht dat ze daar wel van geleerd hadden, maar niet dus.

Jan wilde thuis gekomen mijn jurk graag even passen plus pruik, heel apart om hem zo te zien. Het is de laatste foto van dit blog.

Groetjes

rené

Ja dat is onderhand traditie: een foto voor het geboorthuis van mijn vader op de Zeedijk.
Samen met Ferdinand.
Samen met KristiAnus.
Ook traditie: voor het huis van Rietje, in rode blouse, zit zij daar altijd met een aantal bekenden op Hartjesdag. We zeiden tegen elkaar dat daar vorig jaar Rob nog bij was, een van mijn beste vrienden die vorig jaar december is overleden.
Samen met Mario M. Martijn.
Samen met mijn twee buurvrouwen. Ik vroeg waarom ze niet als man waren gegaan, je ziet maar weinig vrouwen als man namelijk op Hartjesdag. Ze denken er over om dat volgend jaar inderdaad te gaan doen.
Een leuke man uit den Haag, kende hem niet maar het klikte wel.
Samen met Coco Coquette en de vriend waarmee hij altijd op Hartjesdag is.
Een mij bekend vriendenstel.
De man waar je nog net het gezicht van ziet nodigde me uit om op zijn knieën te komen zitten. Een mij onbekende Fransman die net uit Parijs was aangekomen, ik kreeg een zoen plat op mijn bek van hem want hij hield van me.
Samen met de Ouwe Hoeren. Ik moest echt mijn best doen om géén boek van hen te kopen.
Rood, de kleur van de Liefde.
Dat zei ik ook tegen haar: we dragen allebei de kleur van de liefde.
Samen met Zula, oftewel Ronald, ken hem van vroeger. Hij heeft een van de prijzen die ik vorig jaar kreeg bij het winnen van Hartjesdag gemaakt: een prachtig rood keramieken hart.
Een kunstenares waarmee ik aan de praat raakte en daar net om de hoek woont.
Jan voelde zich ook lekker in mijn jurk.
Delen