Gisteren: nog zo’n hoge werk(st)er
Ze zijn beneden mijn woning zo’n zelfde woning aan het verbouwen, en we zijn gewaarschuwd dat dat 3 maanden kan gaan duren. En gisterenochtend was het zo’n hels kabaal dat ik absoluut niet meer thuis kon blijven. Nou was ik toch al van plan om naar mijn tuin te gaan, maar heb dat nu overhaast gedaan want het was werkelijk niet te harden. Dus snel twee crackers naar binnen gegooid, en voor het eerst in jaren dus geen muesli, wel geschoren maar niet gedoucht, geen koffie en wegwezen.
Maar ik ben er niet rouwig om geweest. Al is het alleen al omdat ik dan deze foto’s waarschijnlijk niet had kunnen maken, en zoals vaste bezoekers weten: hier ben ik helemaal dol op, op dit soort beelden. Die zijn natuurlijk van grote afstand gemaakt, het merendeel zelfs vanaf de overkant van het IJ, maar het is met dat telecompactje wel te doen al wordt het wel wat korrelig.
De rest van de dag even wat vogeltjes en lente-bloesem gefotografeerd vanaf het pad langs mijn tuin en in mijn tuin zelf, en verder alleen in de zon gezeten met Jan. Die is heel blij dat hij dat kan doen want het geeft een welkome afwisseling met thuis zitten, dat is verder namelijk het enige wat mogelijk is met zijn gebroken schouder. Omdat ik ook even het een en ander mankeer voelde ik ons op een gegeven ogenblik als twee oudjes op de dagbesteding. Maar erg genoten van het mooie weer en de vogelgeluiden, en de gesprekken over het wereldgebeuren.
iK KREEG AL HEEL LANG, SINDS MIJN OUDE WEBMASTER ER MEE OPHIELD, STEEDS PER DAG MINSTENS TIEN BERICHTEN VAN RUSSEN, EN HEB DAAROM DEGENE WAARVAN IK HOOP DAT HIJ MIJN BLOG WIL GAAN BIJHOUDEN ALVAST GEVRAAGD OF HIJ DE REACTIES UIT WIL ZETTEN ZODAT IK VAN DIE RUSSEN VERSCHOOND BLIJF. EN DAT WERKT INDERDAAD PRIMA, MAAR DE CONSEQUENTIE IS WEL DAT NIEMAND HIER MEER KAN REAGEREN. NOU KREEG IK DE MEESTE REACTIES ALTIJD AL VIA MIJN FACEBOOK-ACCOUNT, DUS ALS JE WIL REAGEREN ZUL JE DAT DAAR MOETEN DOEN. DAT IS HET ACCOUNT ONDER MIJN EIGEN NAAM ALDAAR.
GROETJES
RENÉ
