Die vogels hebben we allemaal niet gezien, maar het kwelder-landschap wel natuurlijk.
De langste bewoonde dijk van Europa waar ik zondag was is een binnendijk, de buitendijk ligt daar vlakbij en daar zijn we natuurlijk even gaan kijken om de kwelder te zien. Een klein stukje lopen van het huisje waar Wil, met wie ik daar was, heeft gewoond. De omgeving ademt iets heel authentieks, misschien ook al omdat ze de windmolens hebben kunnen tegenhouden, dat had daar echt afbreuk gedaan.
Heerlijk om die ruimte te voelen. Het was koud dus we bleven niet lang, maar het was toch even genieten. Na weer een stuk verder gereden te hebben ben ik nog even in mijn eentje de dijk op geweest en heb ik nog even op een strekdammetje gelopen.
Die foto’s hebben echt de functie van nog eens goed kunnen nagenieten.
Groetjes
René
Dit schatje mocht ik fotograferen voordat we de dijk op gingen. Je zou het niet zeggen maar het is een herder. Dat lieve snoetje is maar schijn want zo klein als hij is gaat hij wel in sneltreinvaart achter schapen aan.
De Westhoek kwelder dus. Niet goed zichtbaar is Terschelling aan de horizon.
In de verte kun je wel beter Ameland zien liggen,
Koude wind.
Vanaf de binnendijk de buitendijk gefotografeerd.
Deze mensen kende Wil, ze waren zelfs een keer bij haar in Frankrijk, waar ze 16 jaar heeft gewoond, op bezoek geweest.
Hier was ik even in mijn eentje, Wil bleef in de auto zitten.
Vanaf de dijk.
Harlingen, het schip ligt bij scheepswerf Damen.
Een soort lego-stenen voor de dijken.
De Friesland vaart uit naar Terschelling.
Haventje van Harlingen.
Hé, daar zijn ze weer, het motor met zijspan stel.
Laatste van Harlingen, ik geloof dat dat monument het ijzeren hoofd heet. Maar dat blijkt niet te kloppen, het heet het Stenen Hoofd.
Het beeld heet ;De stenen man.
Okay, ga het veranderen.
Wat een mooie omgeving, dijken trekken me altijd en met zulk uitzicht (en zulke bewoners) zou ik er ook wel foto’s willen maken.
Nou ik hou het op af en toe een bezoekje.