Frank Noordman

Op de facebookgroep “I Love Nieuwmarktbuurt” zag ik een aankondiging van een reportage over en met Frank Noordman, inmiddels bekeken. Hij is een opvallende figuur in de buurt, en heeft stijl. Ik heb het hier al eens gezegd: ik heb affiniteit met mensen die niet de gebruikelijk paden bewandelen, mensen die niet in hokjes passen. Dat komt natuurlijk ook omdat ik zelf altijd mijn eigen lijntje heb gevolgd zonder me veel aan te trekken van wat andere mensen daarvan vonden. Veel kunstenaars hebben dat, al heb ik me nooit kunstenaar gevoeld, daar ben ik dan net weer iets te aangepast voor. Bovendien ben ik niet vernieuwend bezig, ik ben meer een handwerksman, dingen verfraaien die er al zijn, en een waarnemer.

Een andere overeenkomst: Frank maakt lampen, in zijn huis heeft hij op dit moment een soort tentoonstelling van lampen, en dat heb ik vroeger ook gedaan. Er staan hier in mijn huis 10 zelfgemaakte lampen. Een verschil is dat hij zichzelf 7 jaar min of meer heeft opgesloten omdat hij manisch depressief was, daarover was hij in die reportage heel open. Bij mij duurt een depressie aanzienlijk korter, hooguit een dag of twee, drie.

Ik zag hem de laatste tijd vaak hier voorbij lopen, en altijd fotografeerde ik hem omdat hij er zo karakteristiek uitziet. Dat rode hoedje hielp daar natuurlijk ook bij, dat is echt iets voor fotografeerders, die willen altijd een toefje rood op een foto. Nou ja, altijd…..

Anyway, hij valt me dus op, ook al omdat ik hem vroeger ontmoet heb. Toen ik receptionist was in Flesseman kwam hij regelmatig Ina Bouwman opzoeken, een detective-schrijfster/journaliste die op relatief jonge leeftijd in ons verzorgingshuis was beland. Met haar kon ik goed opschieten, en zij heeft dan ook meegedaan aan mijn tweede grote fotoproject daar: WENSFOTO. Ik had bewoners gevraagd of ze nog iets in het leven hadden willen meemaken waar ze geen kans voor hadden gehad. Dat zou ik dan alsnog visueel waar maken. Zo was er een vrouw die pilote had willen worden, die heb ik dus in een cockpit van een Boeing gemonteerd. Ina Bouwman had eigenlijk niet van die grote wensen, maar na enig aandringen vond ze iets: ze had een giraffe van raffia, Rafje geheten, en ze wilde dat die in zijn natuurlijke omgeving in Afrika zou “terugkeren”. Die foto staat er hieronder bij.

groet

rené

PS: ja ja, ik heb natuurlijk toestemming van Frank gevraagd om de foto’s hier te plaatsen, ze naar hem toe gestuurd en hij vond ze erg leuk, en het mocht.