Faerie bijeenkomst in Uffelte
Iemand had ooit tegen mij gezegd dat het echt iets voor mij was, maar daar had ik nooit wat mee gedaan. De laatste tijd heb ik erg veel behoefte om mijn comfort-zone te verlaten, en in het kader daarvan ben ik ingegaan op een uitnodiging die ik via facebook-messenger kreeg om aan een zogenaamde “gathering” van die faeries mee te doen. En daar heb ik geen spijt van gehad.
Die “gathering” vond plaats afgelopen weekend: 35 faeries in een gebouw met twee slaapzalen en een keuken en grote zitkamer plus een weiland om te kamperen. Ik koos voor de slaapzaal omdat het mij ‘s-nachts een beetje te koud leek om in een tentje te slapen.
Wat zijn faeries? Een duidelijke definitie kun je er eigenlijk niet van geven, maar wat ik er van begrijp zijn het over het algemeen gays die niet tot de mainstream gerekend willen worden, wat inhoudt dat ze zich vrij willen kunnen bewegen los van allerlei conventies en oordelen van anderen, en daarvoor willen vechten. Je kwetsbaarheid kunnen laten zien ook. Sommigen dragen af en toe vrouwenkleding of iets wat daar op lijkt, en doen dat ondanks de bijtende commentaren die dat in veel gevallen oplevert overal. Juist omdat ze het belangrijker vinden zichzelf te zijn en dat als onderdeel van zichzelf zien. Vrijheid dus, niet oordelen, acceptatie van elkaar ook want elke faerie is anders. Ook elkaar bij wederzijdse genegenheid knuffelen hoort daarbij, onderlinge aanraking is gewoon makkelijker, en natuurlijker, dan naar de afstandelijk hedendaagse omgangsnormen gebruikelijk is.
En de beweging heeft een duidelijk spirituele component, al is die niet eenduidig. Zo werd er in Uffelte elke morgen een bijeenkomst gehouden van alle aanwezigen waarin gevraagd werd of er iemand zich geroepen voelde een workshop of zo te geven, en dat bleek deze keer o.a. een ochtendlijke meditatie op te leveren van een van de deelnemers. Die vond twee keer op het weiland plaats bij opgaande zon terwijl de paarden achter de hekken rondom aan het grazen waren. Hij bestond uit een kwartier trillen, een kwartier dansen, een kwartier zittend mediteren en een kwartier liggen. Ik vond dat een van de geweldigste gebeurtenissen van het hele weekend, hoewel er veel meer magische momenten waren. Zo was er ook iemand die in de voor rituelen bestemde tent een ligmeditatie gaf waarbij de chakra’s werden aangetrild middels klankschalen die hij liet zingen.
Er werd ‘s-avonds ook een ritueel gedaan om de kosmische overgang naar de herfst, de zon op herfst-keerkring, te vieren. Daar had ik ook mijn enige bijdrage: ik speelde met een zwanenmasker op uit het Carnaval des Animaux van Saint Saëns het nummer Le Cygne op de zingende zaag. Het algehele thema van het weekend was namelijk ANIMALISTIC, wat o.a. betekende dat er gevraagd was iets van dieren mee te nemen zoals knuffels e.d., ik dus dat zwanen-masker. Vóór dat bovengenoemd ritueel heb ik met een van de deelnemers hilarisch gelachen omdat die vond dat ik daarbij zijn witte rokje moest dragen, dat paste meer bij een zwanenoutfit. En dat deed ik natuurlijk.
Ik heb sowieso ontzettend gelachen af en toe, vooral het afwassen was een feest. Ik hou niet van afwassen, maar ik verheugde me elke keer op de volgende afwasbeurt. Dit blog is zonder foto’s van deelnemers: ik ben sowieso niet van het fotograferen van bijeenkomsten, feesten en partijen ( ook al omdat je dan aan iedereen toestemming moet vragen om dat op je blog te plaatsen), maar nu helemaal niet want ik vind het niet prettig om foto’s te maken als je zelf deelnemer bent aan een gebeurtenis. Maar een andere deelnemer deed dat wel, en vandaar dat ik een foto heb van dat afwassen: die staat als laatste hier beneden. Ik heb die daar al gezien natuurlijk en aan iedereen toestemming gevraagd die hier neer te zetten.
Goede gesprekken gehad maar me ook af en toe enigszins eenzaam gevoeld, dat heb ik altijd in groepen, al viel dat eigenlijk reuze mee. Je kunt niet elke minuut van de dag betekenisvolle gesprekken hebben of je bijzonder amuseren. Dus mijn algehele conclusie was dat het voor herhaling vatbaar is. Ik was wel waarschijnlijk de oudste deelnemer, en had ook het meest contact met de ouderen, maar het is toch erg leuk dat het deelnemersveld qua leeftijd een halve eeuw besloeg.
O ja: velen hebben een faerie-naam die bij faerie-bijeenkomsten gebruikt wordt. Dat gaat van Freedom tot Serenity etc. Sommigen die er langer aan meedoen hebben er nog geen, maar bij mij kwam die na een dag al boven drijven. Ik kwam, waarschijnlijk omdat de voertaal Engels was als er een buitenlandse deelnemer aan het gesprek deelnam, op de naam Reborn. René betekent in het Frans herboren, vandaar dus.
Groetjes
Reborn
