En NOG een keer naar ARTIS

Ik was er eergisteren toevallig in de buurt en had mijn camera en ARTIS-kaart meegenomen voor het geval dát. En het geval wilde inderdaad dát ik daar naar binnen ging. Ik had er de dag ervoor al met Jan rondgelopen, maar ik kan soms best een kwartier op 1 plek staan fotograferen, en dat gaat in gezelschap niet. Jan heeft een engelengeduld, maar een kwartier proberen om een slangetje enigszins redelijk op een foto te krijgen is zelfs hem te gortig. Dan komt al gauw het fotogekkenhuis ter sprake. Bovendien wil ik dat niemand aandoen, je bent tenslotte niet alleen aan het fotograferen maar ook gezellig met elkaar. En als ik me een beetje inhoud combineert dat met een mede-fotograaf als Jan prima. Maar gisteren kon ik me dus helemaal laten gaan want ik was alleen. En zo slaagde ik er in toch een aantal “moeilijke” foto’s te maken. Allemaal met mijn tele-compactje dat daar eigenlijk helemaal niet echt geschikt voor is. Dat heeft veel licht nodig anders wordt hij al snel korrelig, en het was bewolkt en ik ben ook in allerlei binnenruimtes geweest. Het voordeel van het ding is wel dat hij heel stabiel is zodat je relatief lange sluitertijden uit de hand kunt gebruiken, dus dat heft de licht-ongevoeligheid weer een beetje op.
Groetjes
rené



















hallo.rene.leuk.al.die.vogels.jack.