ELKE DINSDAG EEN OUD BLOG: nr 7
Naar aanleiding van het overlijden van de laatste van het gezin Louman van de Zeedijk, mijn oom Ton, op 27 maart dit jaar op 88 jarige leeftijd, heb ik onderstaand blog uitgekozen voor de wekelijkse herhaling van een oud blog op dinsdag. Het zijn de 6 kinderen Louman in 1938 gefotografeerd in het Vliegenbos, in een rijtje op volgorde van leeftijd, en hetzelfde rijtje op de 90ste verjaardag van mijn vader in 2010 (meest rechtse) toen ze er allemaal waren, 72 jaar later dus. Mijn vader is 2 jaar later, als oudste van het gezin als eerste overleden, en de jongste overleed dus vorige maand als laatste. De derde van rechts, mijn tante Go, werd het oudst: 95, ze overleed vorig jaar. Deze foto hebben ze indertijd allemaal gekregen en daar waren ze heel blij mee. Het oorspronkelijke blog is van 13 juni 2010:
BIZONDERE FAMILIEFOTO
Twee keer het hele gezin Louman, geboren en getogen op de Zeedijk in Amsterdam, met een verschil van 72 jaar!!!!!!!!! Volgens het procedée van mijn fotoboek natuurlijk.
De oude foto is in 1938 genomen, in het Vliegenbos in Amsterdam-Noord, de nieuwe afgelopen zaterdag 5 juni.
Op de 90ste verjaardag van mijn vader waren ze er n.l. allemaal, 4 broers en twee zussen. Waarschijnlijk wel de laatste keer dat het voormalige gezin geheel compleet op de foto kon, en op mijn verzoek weer op volgorde van leeftijd..
Mijn vader staat rechts, op 18 jarige en 90 jarige leeftijd. Zijn jongste broer Ton links, 6 jaar en 78 jaar, de anderen er op volgorde tussen. Hoewel sommigen tamelijk krakkemikkig, zijn ze allemaal al veel ouder dan hun eigen ouders geworden zijn. Mijn opa en oma werden respectievelijk 71 en 72 jaar.
En hoewel ik totaal niet familie-gericht ben, zie ik steeds meer gemeenschappelijks. En begin ik ze ook steeds leuker te vinden. Dat gevoel van herkenning ervaar ik als iets zeer wonderlijks.
Ze hebben trouwens zelf een sterke onderlinge band, praten veel over vroeger. Allemaal ook veel meegemaakt, vooral in de oorlog. En ze weten nog alles, zo lijkt het. Ik hoor ook nog steeds nieuwe verhalen.
Groetjes
rené
