ELKE DINSDAG EEN OUD BLOG: nr. 62
Een van mijn alleroudste blogs, namelijk een van 27 december 2005. Indertijd bij het Volkskrant weblog begonnen, ik ondertekende met Viktor, soms noemde ik me namelijk Viktor Loman. Ik geloof dat ik het indertijd link vond om met mijn eigen naam te ondertekenen, maar helemaal zeker weet ik niet meer waarom. Het stamt uit de tijd dat ik ELKE DAG een op die dag gemaakte foto uit mijn raam plaatste. Het blog heette:
dag 7 witte kerst
Tot hoever kun je gaan: vijfde kerstdag is toch echt over de top, maar derde kerstdag klinkt nog wel enigszins, hoewel…de feestkleding is weer opgeborgen en het menu weer normaal. Dus komt dit nou in de boeken als witte kerst of niet? Niet dus. Daarom vind ik ook dat je na 1 januari eigenlijk geen gelukkig nieuwjaar meer hoeft te wensen: op de eeuwigheid is een paar dagen onmeetbaar dus voor hetzelfde geld kan je dan een maand aan het wensen blijven, dus 1 januari en verder niet. En geen witte kerst dit jaar dus. Zo.
De sneeuwpret is vandaag maar van korte duur, het meeste is nu, 13.00 u. , al weer gesmolten. Deze jongeman kon een kwartiertje geleden nog wel wat bij elkaar schrapen. Dat gooien van ballen, waar komt dat toch vandaan. Misschien zit het in onze genen net als bij dat hondje van eergisteren. Een overblijfsel van ons gedrag in de ijstijd. Elke dag sneeuw, volgens mij moet sneeuwballengooien toen een olympische sport geweest zijn, net als nu in deze tijd van opwarming van de aarde het beach-volleybal. En over twintig jaar reddingzwemmen.
prettige dag nog.
viktor