ELKE DINSDAG EEN OUD BLOG: NR. 59
Niet zo’n oud herhaalblogje eigenlijk, van 2 juni 2020. Maar ik kwam hem tegen toen ik in mijn oude blog begon te zoeken en vond hem wel de moeite waard om nog eens te laten zien. Hij heette:
Na Corona: EEN NIEUWE AARDE?
“Je ontwaakt niet geestelijk voordat het afgelopen is met het dwangmatige en onbewuste benoemen, of je je daar in elk geval bewust van wordt en het dus kunt waarnemen als het gebeurt” was de laatste zin die ik las en waarop ik een beetje wilde kauwen, het boek even op mijn benen leggend. Op dat moment streek er een libelle op mijn benen neer. Mijn camera lag op het tafeltje naast me en ik deed er ongeveer 5 minuten over voordat mijn hand die had bereikt, maar toen vloog de libelle weg.
Met fotografie ben ik echter een taaie. Ik had het idee dat hij wel eens terug zou kunnen komen, en wachtte met de camera in de aanslag. Zeker een uur, af en toe mijn armen strekkend omdat het te zwaar werd. Ik dacht ondertussen: je moet geen volle agenda hebben om zoiets te doen. Maar een uur of wat later: ja hoor, daar was hij weer, of een andere, dat weet ik niet want ze lijken nogal op elkaar.
Af en toe vloog hij op, ik dacht in eerste instantie: om te kijken of het allemaal nog vertrouwd was. Maar na een tijdje kreeg ik de ware reden pas door: hij vloog voorbijkomende insecten na om ze te vangen en gebruikte mijn voet daarvoor als uitvalsbasis. Meestal lukte het niet maar uiteindelijk had hij een vlieg te pakken. Ik hoopte dat hij die op mijn voet zou verorberen, maar dat deed hij in een struik daar iets boven. Toen hij dat beest naar binnen gewerkt had keerde hij weer terug op mijn voet voor zijn volgende missie.
Een Nieuwe Aarde, van Eckhart Tolle, is trouwens een beetje mijn lijfboek. Ik had het al een hele tijd niet meer ingezien maar word er opnieuw weer door gegrepen. De ondertitel luidt: De Uitdaging Van Deze Tijd. En laat ik dat nou toch ook van Corona vinden. Het heeft allemaal met bewustwording en bewustzijn te maken.
Van zondag op maandag voor het eerst in jaren weer in mijn huisje geslapen. Omdat ik al een hele tijd geen muizenkeutels meer had gevonden durfde ik dat weer, en ik vond het FANTASTISCH. Om 4.30 u. werd ik wakker van een vogelconcert. Jammer was wel dat de fabriek, Albemarle, die je overdag bijna niet hoort omdat het geluid ervan zich dan mengt met de stadsgeluiden, nu wel prominent aanwezig was. Maar toch.
Foto’s allemaal van gisteren.
Groet
rené
En nu we het toch over Corona hebben, althans over de nieuwe aarde die mogelijk na Corona zou kunnen ontstaan als we er van leren: mijn buurvrouw op de tuin is met een Corona-raam bezig en vroeg mij of ik dat wilde fotograferen. Ze heeft een groot nieuw tuinhuis gebouwd, ziet er prachtig uit en is op natuurlijke basis gemaakt met o.a. leem. Het is zo groot, de maximaal toegestane afmetingen, dat het al de eco-flat wordt genoemd op de tuin.
