ELKE DINSDAG EEN OUD BLOG: nr. 42

Geplaatst op 21 december 202120 november 2022 door René

Vond het erg moeilijk een keuze te maken voor mijn herhaalblog, het is er daarom een geworden ook op 21 december geplaatst, maar dan in 2008, precies 13 jaar geleden. Mijn blog ben ik ook op 21 december begonnen, in 2005, maar het lukte de eerst dag niet daar een foto bij te zetten, wel een tekstje. Ik vind het heerlijk dat het vandaag de kortste dag is, je merkt het lengen van de dagen weliswaar pas over een hele tijd, maar psychologisch is het een prettig keerpunt. Het blog van 21-december 2008 heette:

VARA: SPIJKERS MET KOPPEN

Gisteren was ik met mevrouw Krook, zeg maar Betty (zie foto 1, samen met Felix Meurders), te gast bij het radio-programma Spijkers met Koppen van de VARA. Dat was naar aanleiding van mijn tentoonstelling van en voor de bewoners van het verzorgingshuis in Amsterdam waar ik werk, en zij woont daar.

Omdat een treinreis naar Utrecht wat te vermoeiend was werden we van deur tot deur met de taxi gehaald en gebracht, erg luxueus mag ik wel zeggen.

Het programma werd live uitgezonden vanaf een Grand Café in de Nobelstraat aldaar, schuin tegenover de afzak-kroeg uit mijn studententijd, Het Pandje. Daar is mij ooit door een Egyptenaar de hand gelezen, en dat heeft mijn leven bepaald: hij zei me dat ik rond de 50 zou worden, en als ik dan iets zou overleven, rond de 73. Er zat n.l. een duidelijke breuk in mijn levenslijn.

Op mijn 49ste heb ik in Peru een overval meegemaakt, buiten westen geweest, maar daar wonderlijk genoeg niks van overgehouden. Een paar maanden nadat dat gebeurd was keek ik toevalligerwijze eens naar mijn hand: mijn breuklijn was er niet meer!!!!!
Dus nou weet ik dat ik rond de 73 wordt, even oud als mevrouw Krook, zeg maar Betty, nu.

Maar dit terzijde.

Toen ik nog zong heb ik eens ooit, toevallig ook voor de VARA, een keer een interview gehad met Jan Kok, die presenteerde toen een cabaret-programma, hij is nu dood. Dat interview, het enige wat ik ooit had, was werkelijk tenenkrommend, ik was helemaal mezelf niet. Dus nu dacht ik, wat er ook gebeurt, rustig ademhalen, jezelf blijven en vooral niet leuk willen zijn. Dat is gelukt.

Alleen achteraf bedenk je natuurlijk allerlei grappen. Toen Felix Meurders aan mevr. Krook, zeg maar Betty, vroeg of ik een goede receptionist was begon ze mij uit de gein enigszins af te kammen. Daar heb ik non-verbaal (ja inderdaad, ik weet dat het radio was, maar dat deed ik dus expres vanwege mijn goede voornemens) op gereageerd, maar ik had natuurlijk moeten zeggen: mevrouw Krook, kalm aan, want ik regel zó een pyama-dag voor u.

Maar dat heb ik vaker, dat je achteraf precies weet wat je had moeten zeggen.

Enfin, het was een leuke gebeurtenis, nog allerlei bekende mensen gezien (zie foto’s) en toen ik twee uurtjes later achter de balie zat kwamen er een paar mensen naar de tentoonstelling kijken want ze hadden daarover net iets op de radio gehoord.

groetjes
rené

PS:
VANDAAG IS HET PRECIES 3 JAAR GELEDEN DAT IK MET BLOGGEN OP DIT WEBLOG BEGON.
ZIE HIER EN HIER MIJN TWEEDE BLOG: IK WAS ER NOG NIET HANDIG IN, DUS DE TEKST IS EEN ANDER BLOG DAN DE FOTO, MAAR DAT HOORT BIJ ELKAAR.

MIJN ALLEREERSTE BLOG IS VERLOREN GEGAAN: DAAR WAS IK HET WACHTWOORD VAN KWIJT, DUS TOEN MAAR OPNIEUW BEGONNEN. MAAR IK WILDE PERSÉ 21 DECEMBER BEGINNEN WANT IK WILDE VAN ZONNEWENDE TOT ZONNEWENDE ELKE DAG EEN FOTO UIT MIJN RAAM MAKEN EN PLAATSEN, VIER SEIZOENEN DUS. DAT IS NOG GELUKT OOK, AL HEB IK HET JAAR 2006 TOCH MET TOEGIFTEN VOLGEMAAKT.

TOEN IK MET DAT PROJECT KLAAR WAS BEN IK EEN MAAND LATER MET MIJN HUIDIGE BLOG BIJ DE VK BEGONNEN, IK WAS ER AAN VERSLAAFD GERAAKT

JAN-DOUWE KROESKE, BEETJE MOE?