ELKE DINSDAG EEN OUD BLOG: nr 36
In 2016 heb ik vanuit mijn raam een bruiloft gefotografeerd!!! Het verhaal staat hieronder, dus daar hoef ik niks over te zeggen, lees maar. Ik heb degenen die het betrof wel even gevraagd of ik het mocht plaatsen, je weet immers maar nooit of er ergens een kink in de kabel is gekomen, maar ze zijn nog steeds tot genoegen bij elkaar. De bruiloft vond plaats op 16 juni 2016 maar het blog erover heb ik geplaatst op 24 juni 2016. Overigens heb ik een paar foto’s weggelaten want ik had er voor het bruidspaar extra veel geplaatst. Later hebben ze me nog een keer hartelijk bedankt in levenden lijve, een echte kennismaking dus, en hadden ze een cadeautje voor me meegenomen! Het blog heette:
EEN BIZONDERE BRUILOFTS-REPORTAGE
Niet om de foto’s misschien, hoewel een bruiloftsreportage vanuit je woning toch ook tamelijk uniek genoemd kan worden, maar meer om het verhaal er omheen.
Ik zit op facebook in de groep I LoveNieuwmarktbuurt, en daar plaats ik met regelmaat foto’s die ik in de buurt heb gemaakt. Af en toe zet ik daarop ook foto’s vanuit mijn woning genomen, en iedereen op die site weet ondertussen natuurlijk waar ik woon: uitkijkend over de Oude Schans en de Sluyswacht.
Wilma Krikke, een van de 2000 andere leden van die facebookgroep, reageert daar vaak op, en een half jaartje geleden vertelde ze dat ze in de Sluyswacht ging trouwen. En of ik dan niet een paar foto’s uit mijn raam wilde maken.
En ja, je bent fotogek of niet, en dat wilde die fotogek wel, dus ik heb het meteen in mijn agenda gezet.
Vandaag was het zover.
Verder niks afgesproken. Ik wist dus dat ik vandaag thuis moest blijven, want een fietstocht b.v. loopt al gauw uit, dus ik deed alles vanochtend op mijn dooie gemak.
Wilma bleek dus tegen haar gasten verteld te hebben van mijn fotografische plek, en dat was wel even schrikken. Meestal ziet niemand dat ik fotografeer, en nu een hele groep, ook al omdat ik mijn raam open had omdat je dan wel betere foto’s krijgt. Normaliter fotografeer ik door mijn raam heen.
Enfin, ik vond het een tamelijk uniek gebeuren, vandaar dat ik er veel werk aan besteed heb. Een reportage over iemand die ik nooit ontmoet heb, alleen van facebook ken!! Ik ben ook niet naar beneden gegaan om even een handje te schudden, maar toen ze wegliepen heb ik “welgefeliciteerd” geroepen, iedereen lachen.
Trouwens, ik leerde wel de familie kennen: althans dacht dat ik haar moeder en zus wel kon traceren, en haar broer(s), en natuurlijk ook haar verse echtgenoot, die Richard blijkt te heten zag ik op feestboek.
groet
rené
